ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Στον φετινό Μαραθώνιο της Αθήνας ο εθελοντισμός ξεπέρασε κάθε εμπόδιο

Στον φετινό Μαραθώνιο της Αθήνας ο εθελοντισμός ξεπέρασε κάθε εμπόδιο

Για τον 27χρονο Ανδρέα η αναπηρία δεν αποτελεί εμπόδιο, αλλά ούτε και αρρώστια. Αντιθέτως, είναι ένας τρόπος ζωής ο οποίος όχι μόνο δεν τον κράτησε πίσω, αλλά του άνοιξε πολλές πόρτες και μονοπάτια που δεν μπορούσε να φανταστεί πως υπήρχαν.

Για την ακρίβεια, ο Ανδρέας, ο οποίος διεγνώσθη με μία σπάνια μυοσκελετική πάθηση κατά τη διάρκεια της εφηβείας του, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό για όλα όσα αντιμετωπίζει. Διότι για τον ίδιο, «η ζωή είναι αλυσίδα» και ό,τι και αν συμβαίνει, «πάντα εμφανίζεται κάτι άλλο», όπως οι επιλογές στις οποίες τον οδήγησε η αναπηρία του και που υπό άλλες συνθήκες, δεν θα είχε κάνει.

Το γεγονός ότι τον Νοέμβριο του 2019 έλαβε για τρίτη φορά μέρος στον Μαραθώνιο της Αθήνας είναι σίγουρα ενδεικτικό της δύναμης ψυχής που χαρακτηρίζει τον Ανδρέα Χότζα. Το ίδιο και το ότι μέχρι σήμερα, έχει καταφέρει να ασχοληθεί με τον χώρο της τέχνης ως ηθοποιός και χορευτής, να σπουδάσει φωτογραφία και μεταξύ άλλων, να γίνει αθλητής του Βoccia και να ασχοληθεί με τον ακτιβισμό για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ.

Την πρώτη φορά που τον συναντήσαμε, λοιπόν, στο «σπίτι» του ΜDA Eλλάς -του φιλανθρωπικού σωματείου για τη φροντίδα ατόμων με νευρομυϊκές παθήσεις- στο κέντρο της Αθήνας, χρειάστηκαν λίγα μόλις λεπτά για να διαπιστώσουμε πως για τον Ανδρέα, η αναπηρία δεν καθορίζει το ποιος είναι και κυρίως, δεν είναι αρκετή για να «κλέψει» το χαμόγελό του και την αισιοδοξία που τον χαρακτηρίζει.

Σημασία δεν έχει πώς τρέχεις, αλλά με ποιους τρέχεις

Αφορμή για να συναντήσουμε τον Ανδρέα στάθηκε μία υπέροχη δράση η οποία τον βοήθησε να λάβει μέρος -για μία ακόμη φορά- στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Και επειδή, όπως ο ίδιος ο Ανδρέας λέει, σημασία δεν έχει πώς τρέχεις, αλλά με ποιους τρέχεις, εκείνο το μεσημέρι, στην καταπράσινη αυλή του ΜDA Eλλάς, ο 27χρονος γνώρισε τον άνθρωπο ο οποίος θα γινόταν τα πόδια του στον 37ο Μαραθώνιο: Την Έλια.

Μαζί με άλλους εργαζόμενους της NN Hellas, η οποία είναι χορηγός της ομάδας ΜDA Runner στον φετινό, Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, η Έλια επισκέφτηκε το «σπίτι» του ΜDA Eλλάς για να γνωρίσει τον συναθλητή της, το μέλος του MDA μαζί με το οποίο θα συμμετείχε εθελοντικά σε ένα από τα φετινά αγωνίσματα της μεγάλης αυτής γιορτής του αθλητισμού. Και το CNN Greece ήταν εκεί για να καταγράψει την ξεχωριστή αυτή στιγμή, η οποία έγινε παρουσία της κυρίας Μαριάννας Πολιτοπούλου, προέδρου και διευθύνουσας συμβούλου της NN Hellas, αλλά και της κυρίας Βάνας Λαβίδα, προέδρου του ΜDA Eλλάς.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, αξίζει να σημειώσουμε πως το MDA Ελλάς ήταν από τα πρώτα σωματεία που ήταν διαπιστευμένο στο πρόγραμμα κοινωνικής ευθύνης του ΣΕΓΑΣ με την ομάδα MDA Runners. Αναγνωρίζοντας, λοιπόν, τη σημασία του να είσαι δίπλα σε αυτούς που σε χρειάζονται, οι εργαζόμενοι της ΝΝ Ηellas έτρεξαν για καλό σκοπό μαζί με την ομάδα ΜDA Runner, συνοδεύοντας τα μέλη της με τα ειδικά αμαξίδια, στις διαδρομές των 10 και των 5 χλμ.

pollali 2

«Γίνονται τα πόδια μου και εγώ τους δίνω δύναμη»

Για τον Ανδρέα και την Έλια, βέβαια, τα πάντα ξεκίνησαν από εκείνη την πρώτη -και ιδιαίτερη από πολλές απόψεις- συνάντηση, σε ένα ξεχωριστό «σπίτι» κοντά στην πλατεία Βικτωρίας.

Ο Ανδρέας είχε λάβει μέρος στο παρελθόν στον Μαραθώνιο, συμμετέχοντας ακόμη και στην κλασική διαδρομή των 42 χλμ. και πλέον δηλώνει πως έχει κολλήσει το «μικρόβιο». Για την Έλια όμως, αυτή ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε σε έναν αγώνα δρόμου. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι δεν είχε την εμπειρία του Ανδρέα, από την πρώτη κιόλας στιγμή που έμαθε για την πρωτοβουλία της NN Hellas, ήθελε να γίνει μέρος της.

«Όταν ήρθε η ανακοίνωση στην εταιρεία, μου φάνηκε πως ήταν κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν ξέρω γιατί. Απλά με το που είδα το email για τη στήριξη της ομάδας ΜDA Runners και ενώ δεν είχα κάποια σχέση με τον αθλητισμό, μου άρεσε πολύ η πρωτοβουλία και ήθελα να πάρω μέρος», μας εξήγησε, προσθέτοντας μάλιστα πως όλοι οι συνάδελφοί της οι οποίοι αγωνίστηκαν, ήταν από την αρχή πολύ ενθουσιασμένοι. Και μπορεί να αναρωτιόνταν αν θα ήταν -εν τέλει- αρκετά καλοί για τα παιδιά της ομάδας του ΜDA Eλλάς αλλά, όπως αποδείχθηκε, όλα τα ζευγάρια «έδεσαν» πολύ καλά.

Τι σημαίνει όμως, στην πραγματικότητα για τον Ανδρέα η συμμετοχή σε μία τέτοια δράση; Όπως ο 27χρονος νέος και μέλος της ομάδας ΜDA Runners μας είπε, είναι κάτι που πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο.

«Δεν έχει σχέση πώς τρέχεις, αλλά με ποιους τρέχεις. Είναι το κομμάτι της ομαδικότητας που με τραβάει και με εξιτάρει να συνεχίζω να τρέχω, δίνοντας παράλληλα κίνητρο στους άλλους», είπε ο Ανδρέας και συνέχισε, συγκινώντας τόσο εμάς όσο και την Έλια, η οποία εκείνη τη στιγμή τον άκουγε προσεκτικά: «Τρέχουμε μαζί, γίνονται τα πόδια μου, τρέχουν για εμένα. Αλλά είμαι και εγώ μαζί τους και τους δίνω δύναμη».

pollali 3

«Όταν έχεις στόχο, μπορείς να κάνεις τα πάντα»

Η αλήθεια είναι πως η καθημερινότητα του Ανδρέα φαντάζει σε πολλούς δύσκολη όμως για τον ίδιο τα πράγματα είναι απλά, «αρκεί να μην αφήσεις το πρόβλημα να σε ρίξει» και να βάζεις στόχους.

«Τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο. Αν το βάλεις στόχο, μπορείς να κάνεις τα πάντα και η αναπηρία δεν είναι εμπόδιο στη ζωή. Μέσα από την αναπηρία μου έχω κάνει τόσα πράγματα που δεν θα τα έκανα αν δεν την είχα. Μπορώ να πω ακόμη πως αισθάνομαι τυχερός που έχω την αναπηρία και είμαι καλά και έτσι». Με αυτά τα λόγια ο 27χρονος αναφέρθηκε στο πώς καταφέρνει να συνεχίζει να προσπαθεί και να παλεύει για ό,τι πιστεύει πως έχει αξία. Και για όλους τους παραπάνω λόγους, συμβουλεύει τους νέους με αναπηρία να μην τα βάφουν μαύρα και να προσπαθούν να βλέπουν περισσότερο τη θετική πλευρά της ζωής.

«Πρέπει να το αντιμετωπίσουν σωστά, να μην αφήσουν να τους ρίξει, να μην δουν ότι διαφέρουν από τους άλλους. Αντιμετωπίζουν απλώς μία αναπηρία και πρέπει να την αντιμετωπίσουν χωρίς άγχος. Με τον καιρό, θα δουν πως εξελίσσονται και ότι καλύτερα πράγματα έρχονται στη ζωή τους», είπε ο Ανδρέας, εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία του να ξεφύγουμε επιτέλους από τα «ταμπού» και να δει ο κόσμος πως «η αναπηρία δεν είναι αρρώστια ή κάτι κολλητικό» αλλά «είναι απλώς κάτι που μπήκε στη ζωή σου και ζεις με αυτό».

Μία πρωτοβουλία που κάνει τη διαφορά

Στον 37ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθήνας, λοιπόν, η Έλια έτρεξε για τον Ανδρέα και έγινε τα πόδια του και ο Ανδρέας την ενέπνευσε από την πρώτη στιγμή και κατά τη διάρκεια της διαδρομής, της έδινε συνεχώς δύναμη για να συνεχίζει. Το ίδιο συνέβη και με τα υπόλοιπα ζευγάρια που γνωρίστηκαν για πρώτη φορά ένα μεσημέρι του Οκτώβρη, στο «σπίτι» του ΜDA Eλλάς. Όλοι ταίριαξαν από την αρχή, όπως ακριβώς ταιριάζουν οι αξίες της NN Hellas και του ΜDA Eλλάς.

Για την ίδια την πρόεδρο της NN Hellas, κ. Μαριάννα Πολιτοπούλου, άλλωστε, «οι αξίες της NN, δηλαδή, η αγάπη για τον άνθρωπο, το ότι νοιαζόμαστε, το ότι είμαστε ξεκάθαροι και δεσμευόμαστε, ταιριάζουν απόλυτα με τις αξίες του εθελοντισμού και της ανθρώπινης αλληλεγγύης» και όπως η ίδια αποκάλυψε κατά τη διάρκεια της πρώτης, ξεχωριστής εκείνης συνάντησης, ένιωσε συγκλονισμένη «βλέποντας το μεγαλείο, τη δύναμη ψυχής και τις δυνατότητες που έχουν οι συνάνθρωποί μας -οι οποίοι έτυχε να έχουν κάποιο θέμα υγείας- και το πώς το αντιμετωπίζουν». Αυτός είναι ο λόγος που ευχαρίστησε το MDA Hellas για την ευκαιρία που έδωσε στους εργαζόμενους της NN να βοηθήσουν και να ενώσουν τις δυνάμεις μας σε αυτό το αξιοθαύμαστο, έργο.

pollali 4

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, πως το επόμενο διάστημα θα δούμε όλο και περισσότερες αντίστοιχες δράσεις να λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα και φυσικά, ότι θα υπάρξουν και άλλες πρωτοβουλίες που θα γίνουν με καλό σκοπό και θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε τη διαφορά που ο εθελοντισμός και το ψυχικό σθένος μπορούν να κάνουν τόσο για τη ζωή του καθενός, όσο και για την ίδια μας την κοινωνία. Το σίγουρο είναι πως ο Ανδρέας και η Έλια απέδειξαν πως εν έτει 2019, η αναπηρία δεν αποτελεί «ταμπού» αλλά ούτε και εμπόδιο, ακόμη και στον πιο δύσκολο αγώνα δρόμου.