“Έχει σημασία να στηρίζουμε τα παιδιά”. O Πάνος Κατηφόρης της ΙΚΕΑ για τους Σταθμούς Χαράς

Πότε ξεκίνησαν οι Σταθμοί Χαράς; Με πρωτοβουλία ποιού και γιατί;

Η προσπάθεια να στηρίξουμε γενικότερα τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες ξεκίνησε από την ΙΚΕΑ του Ομίλου Fourlis το 2009. Στην αρχή με στόχευση κυρίως τα μεγάλα αστικά κέντρα όπου τα προβλήματα είναι εντονότερα. Θα σας θυμίσω μερικές σημαντικές ενέργειες της ΙΚΕΑ σ’ αυτό το πλαίσιο: τη συνεργασία μας με την ΜΚΟ Κλίμακα για την ανακαίνιση του ξενώνα αστέγων της, την ανακαίνιση και τον εξοπλισμό της δομής φιλοξενίας αστέγων «Αθηνών Εστία» του Δήμου Αθηναίων, αλλά και τη συμβολή μας στη δημιουργία του Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας στο Δήμο Θεσσαλονίκης.

Συνειδητοποιήσαμε ότι είχε νόημα να επικεντρώσουμε τις δυνάμεις μας σε μια μεγάλη ενέργεια, με συνέπεια και σε βάθος χρόνου, ώστε να είμαστε περισσότερο αποτελεσματικοί. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα στήριξης βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών σε όλη την Ελλάδα. Συνολικά μέχρι σήμερα έχουμε διαθέσει προϊόντα ΙΚΕΑ αξίας 150.000€ για τον εξοπλισμό, πάνω από 25 «Σταθμών Χαράς», που φιλοξενούν περισσότερα από 500 παιδιά.

Ήπειρο, Θεσσαλία, Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Ποιά περιοχή από όλες έχει το καλύτερο βιοτικό επίπεδο για παιδιά και ποιά έχει περισσότερο ανάγκη;
Δεν νομίζω ότι είναι ζήτημα τυπικής γεωγραφικής προσέγγισης, με δεδομένο ότι εστίες κοινωνικών ανισοτήτων, ειδικά σε ότι αφορά τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, υπάρχουν παντού, σε όλη την Ελλάδα. Τις συναντάμε στον πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό, στην ημιαστική περιφέρεια και προφανώς σε αγροτικές περιοχές. Για το 2016 φιλοδοξούμε να διαμορφώσουμε και να εξοπλίσουμε από την αρχή 10 δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς σε όλη την Ελλάδα, διαθέτοντας προϊόντα ΙΚΕΑ αξίας πάνω από 200.000€.

Πως επιλέγετε τους σταθμούς που εξοπλίζετε; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ανάγκες των σταθμών;
Παρεμβαίνουμε υποστηρικτικά σε συνθήκες απόλυτης διαφάνειας και λειτουργικής αποτελεσματικότητας. Το πλαίσιο αυτό το εξασφαλίζουμε μέσω της σταθερής συνεργασίας με τις δημοτικές αρχές που έχουν την ευθύνη λειτουργίας των σταθμών. Είναι εκείνες που αξιολογούν τις βασικές ανάγκες και επιλέγουν τις δομές που θα στηρίξουμε. Πάντως υπάρχουν και αρκετά μεμονωμένα αιτήματα που λαμβάνουμε υπόψη μας, φυσικά σε συνεννόηση με την αρμόδια δημοτική αρχή. Οι βασικότερες ανάγκες αφορούν σε έπιπλα και γενικότερα είδη αποθηκευτικού εξοπλισμού.

Πως αντέδρασαν τα παιδιά όταν είδαν το ανανεωμένο περιβάλλον που διαμορφώσατε;
Ήταν πραγματικά μοναδική η στιγμή που μοιραστήκαμε τα συναισθήματα των παιδιών, ειδικά την πρώτη φορά. Η χαρά στα πρόσωπά τους και η αυθόρμητη ένταξή τους στον νέο χώρο καθημερινής ενασχόλησης ήταν άλλωστε ο λόγος που αποφασίσαμε να ονομάσουμε το πρόγραμμα «Σταθμοί Χαράς».

Ποιά η ευθύνη των επιχειρήσεων απέναντι στα παιδιά σήμερα;
Θα έλεγα ότι η ευθύνη αφορά γενικότερα τις λιγότερο προνομιούχες ή αν θέλετε τις περισσότερο τρωτές στην κρίση πληθυσμιακές ομάδες. Οι εταιρείες, ιδιαίτερα όσες μπορούν να εμπνεύσουν με το παράδειγμά τους, έχουν συνειδητοποιήσει ότι ιδιαίτερα στις δύσκολες εποχές, αυτό που έχει σημασία είναι η σταθερή στήριξη στις περισσότερο ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και κυρίως στα παιδιά.

“Στην ΙΚΕΑ και στον Όμιλο FOURLIS πιστεύουμε ότι τα παιδιά είναι οι πιο σημαντικοί άνθρωποι στον κόσμο γι’ αυτό και δε θα σταματήσουμε ποτέ να προσπαθούμε για εκείνα” είναι το μήνυμα της πρωτοβουλίας. Ποιό είναι το δικό σας;
Να δίνουμε στα παιδιά την ευκαιρία και τη δυνατότητα να αναπτυχθούν σε ένα περιβάλλον πολύ καλύτερο από το δικό μας.

Πόσο παιδί μπορεί να είναι σήμερα ένας manager με ευθύνη ενός τόσο μεγάλου brand;
Όσο χρειάζεται για να καταλάβει τις ανάγκες και τη σημασία του να μπορείς να ανταποκριθείς ουσιαστικά στις προσδοκίες των σύγχρονων παιδιών. Σε όλα τα επίπεδα.

Εάν η ΙΚΕΑ ήταν παιδί, τι παιδί θα ήταν;
Πλούσιο σε συναισθήματα, φαντασία και μια «τσαχπίνικη» όσο και «γλυκιά» αταξία.

Πως αξιολογείτε την προσπάθεια; Υπάρχουν πεδία που επιδέχονται βελτίωσης και αν ναι ποιά;
Πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης είτε αυτά αφορούν ποιοτικές είτε ποσοτικές παραμέτρους.

Ποιό μήνυμα θα θέλατε να δώσετε στους νέους στην Ελλάδα της κρίσης;
Να μη σταματούν να ονειρεύονται και να πιστεύουν ότι είναι στο χέρι τους να κάνουν αυτό που οραματίζονται, όποιες και αν είναι οι αντιξοότητες. Στο τέλος της ημέρας μπορούμε να φτάσουμε μόνο τόσο ψηλά, όσο φτάνει η ματιά μας.