Ανασφάλιστες πάνω από 60.000 επιχειρήσεις για φυσικές καταστροφές - Τι επικαλούνται

Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία, είναι οι δύο χώρες της Ε.Ε. που καθιέρωσαν την υποχρεωτική ασφάλιση επιχειρήσεων. Ωστόσο, όπως φαίνεται, οι ίδιες οι επιχειρήσεις δεν συμμερίζονται με την ίδια θέρμη αυτή τη μεταρρύθμιση.

Στο πλαίσιο αυτό, η νέα ρύθμιση που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουνίου 2025 προβλέπει την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των επιχειρήσεων με ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 500.000 ευρώ για ζημιές από φυσικές καταστροφές – συγκεκριμένα σεισμούς, πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές.

Η υποχρέωση αφορά κάθε μορφή επιχείρησης που υπερβαίνει το οικονομικό αυτό όριο, ενώ προβλέπονται διοικητικές κυρώσεις και πρόστιμα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Επιπλέον, οι επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν τέτοια ασφαλιστική κάλυψη θα εξαιρούνται από κάθε μορφή κρατικής αρωγής σε περίπτωση φυσικής καταστροφής.

Ποιους λόγους επικαλούνται

Όμως, παρά τις κυρώσεις αλλά και το γεγονός ότι η υποχρεωτική ασφάλιση ισχύει από τις αρχές καλοκαιριού, η συντριπτική πλειονότητα παραμένει ανασφάλιστη.

Μάλιστα, υπάρχουν επιχειρηματικοί φορείς που αντιδρούν στην υποχρεωτικότητα του νόμου, λέγοντας ότι η επιχειρηματικότητα είναι συνυφασμένη με το ρίσκο και ότι αν πρέπει να ασφαλίζονται για κάθε κίνδυνο, τότε τα περιθώρια κέρδους θα πέσουν σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν θα υπάρχει κίνητρο να συνεχίσουν να λειτουργούν.

Επίσης, θεωρούν ότι το όριο των 500.000 ευρώ σε τζίρο είναι πολύ χαμηλό για να έχουν την υποχρέωση να ασφαλίζονται έναντι φυσικών καταστροφών.

Από την άλλη, βέβαια, υπάρχουν και εκπρόσωποι φορέων που συμφωνούν απόλυτα με το μέτρο και θεωρούν ότι οι επιχειρήσεις είναι απαραίτητο να ασφαλίζονται ακόμα και αν αυτό δεν είναι υποχρεωτικό.

Μόλις 30.000 με ενεργό ασφαλιστήριο

Πάντως, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΑΕΕ από τις περίπου 90.000 επιχειρήσεις που εντάσσονται στο νέο καθεστώς, μόλις 30.000 διαθέτουν ενεργό ασφαλιστήριο συμβόλαιο, ενώ τα δύο τρίτα (περίπου 60.000) δεν έχουν ακόμη συμμορφωθεί – γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω ενημέρωση και καθοδήγηση από τον ασφαλιστικό κλάδο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις 3.000 επιχειρήσεις θεωρούνται μη ασφαλίσιμες για ειδικούς λόγους.

Βέβαια, όπως, σημειώνουν ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, «κάτι κινήθηκε» τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο, λόγω και του νέου νόμου χωρίς ωστόσο να αλλάξει ριζικά το τοπίο.

Κατά τη διάρκεια αυτή παρατηρήθηκε αύξηση της παραγωγής στον κλάδο Πυρκαγιά και Στοιχεία της Φύσεως, στον οποίο εντάσσονται και οι ασφαλισμένες επιχειρήσεις.

Πιο συγκεκριμένα, τον Μάιο, η αύξηση ήταν +33,5% (συνολική παραγωγή 38.549.027,96 ευρώ), τον Ιούνιο, +13,7% (41.976.093,07 ευρώ), και τον Ιούλιο, +16,6% (45.523.004,29 ευρώ).

Συνολικά, το τρίμηνο Μάιος-Ιούλιος 2025, λίγο πριν από την έναρξη εφαρμογής της νέας νομοθεσίας, η παραγωγή ανήλθε σε 126,05 εκατ. ευρώ, έναντι 104,82 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2024 – αύξηση 20,25%, σημαντικά υψηλότερη από το +15,6% του πρώτου επταμήνου.

Πάνω από 3 δισ. οι ζημιές από τον Daniel

Σε κάθε περίπτωση, οι φυσικές καταστροφές αποτελούν πλέον τη νέα κανονικότητα, κάτι που παρατηρείται παγκοσμίως και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Φαινόμενα των τελευταίων ετών, όπως ο «Ιανός» και ο «Daniel», προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές· μόνο από τον «Daniel» οι ζημιές ανήλθαν σε πάνω από 3 δισ. ευρώ, όπως ομολόγησε πρόσφατα ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Από αυτά, οι ασφαλιστικές εταιρείες αποζημίωσαν περί τα 370 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 340 εκατ. αφορούσαν επιχειρήσεις.

«Προσπαθούμε να πείσουμε τις επιχειρήσεις, αλλά η αναβλητικότητα κυριαρχεί. Η “υποχρεωτικότητα” από μόνη της δεν αρκεί. Άλλωστε, η απειλή ελέγχων είναι σε μεγάλο βαθμό “κενό γράμμα”», αναφέρουν χαρακτηριστικά επαγγελματίες του ασφαλιστικού κλάδου.

Η ασφάλιση ως εργαλείο ανθεκτικότητας

Σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου η ασφάλιση αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα της επιχείρησης, καθώς εξασφαλίζει ότι, μετά από μια μεγάλη καταστροφή, η δραστηριότητα μπορεί να αποκατασταθεί ταχύτερα, οι θέσεις εργασίας να διατηρηθούν και η επιχείρηση να επιστρέψει γρηγορότερα στην κανονικότητα.

Επομένως, πρόκειται για έναν ουσιαστικό μηχανισμό προστασίας της επιχειρηματικότητας και διατήρησης της οικονομικής συνέχειας.