«Καθολικής εφαρμογής» καθίστανται οι αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών

Στο σχολιασμό της για την παράγραφο 7 του άρθρου 387 του νομοσχεδίου η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής αναφέρει πως με την προτεινόμενη παράγραφο ορίζεται ότι η αρμόδια υπηρεσία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων δύναται να αφίσταται από την πορισματική έκθεση για διάπραξη φοροδιαφυγής που έχει συνταχθεί από τη Διεύθυνση Ερευνών Οικονομικού Εγκλήματος ή να µην εκδίδει καθόλου πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου σε περίπτωση που στο πόρισμα «δεν έχουν ληφθεί υπόψη ή έχουν εφαρμοστεί εσφαλμένα ερμηνευτικές εγκύκλιοι της ΑΑΔΕ επί των φορολογικών και τελωνειακών διατάξεων, ή η νομολογία των δικαστηρίων ή οι αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών».

Στο σημείο αυτό η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής επισημαίνει πως σε αντίθεση µε τις εγκυκλίους του Διοικητή της ΑΑΔΕ, οι οποίες, κατά το άρθρο 9 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), είναι γενικώς δεσμευτικές για τη φορολογική διοίκηση, οι αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορούν αποκλειστικώς τις συγκεκριμένες πράξεις της φορολογικής διοίκησης που προσβάλλονται µε ενδικοφανή προσφυγή, επί οποίων αυτές εκδίδονται και δεν έχουν την ισχύ αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από δικαιοδοτικό όργανο.

«Ερωτάται, συνεπώς, εάν διά της προτεινόμενης διάταξης επιχειρείται να αποκτήσουν οι αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών δεσμευτικότητα και πέραν των υποθέσεων για τις οποίες έχουν εκδοθεί, ώστε να εξομοιωθούν, κατ’ ουσίαν, µε τις εγκυκλίους του άρθρου 9 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση.