Στον αέρα ο μηχανισμός εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών

Το σκεπτικό των δικαστικών αποφάσεων βασίζεται στο ότι οι εισφορές συνδέονται με τον χρόνο ασφάλισης, οπότε πιθανή διαγραφή ή ρύθμισή τους σε βάθος χρόνου έχει επιπτώσεις στον ασφαλιστικό χρόνο. Ακόμη, και αν τα χρέη ενταχθούν σε ρύθμιση, όσα χρόνια αυτή θα διαρκεί οι οφειλέτες δεν θα δικαιούνται σύνταξη.

Οι δικαστικές αποφάσεις για το νόμο Κατσέλη ανατρέπουν τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και Θεσμών για το μηχανισμό εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών και θα φέρουν καθυστερήσεις στον αρχικό προγραμματισμό. Αυτό είναι κάτι που ήδη το οικονομικό επιτελείο συζητά με την ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, ώστε να εξευρεθεί μια λύση.

Η σχετική εξέλιξη δεν επηρεάζει μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά συνολικά τον μηχανισμό εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών προς τις τράπεζες και το Δημόσιο που σχεδίαζαν τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών με τους Θεσμούς.

Ο μηχανισμός αυτός έχει δομηθεί στη λογική της συγκέντρωσης των χρεών προς ιδιωτικό τομέα και Δημόσιο.

Σημειώνεται πως το αναθεωρημένο Μνημόνιο θέτει την αναμόρφωση του πλαισίου εξωδικαστικής ρύθμισης ως βασικό προαπαιτούμενο που πρέπει να υλοποιηθεί εως τον Οκτώβριο. Η βασικότερη από τις αλλαγές που επιθυμούν οι Θεσμοί είναι να δοθεί η δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης χρέους και στους μεγάλους οφειλέτες, πέραν των μικρών οφειλετών.

Η ρύθμιση θα πρέπει να αφορά, σύμφωνα με το Μνημόνιο, τόσο στα χρέη προς ιδιώτες όσο και αυτά προς το Δημόσιο, χωρίς να διευκρινίζεται αν οι οφειλές προς ταμεία και εφορίες θα μπορούν να «κουρεύονται», ή απλώς θα μειώνονται τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις.

Πλέον οι δικαστικές αποφάσεις ναρκοθετούν την προσπάθεια που έχει αναληφθεί ήδη από τον προηγούμενο Νοέμβριο κάτι που θέτει μεγάλα εμπόδια στην εφαρμογή του ίδιου του Μνημονίου.