Απαγορευμένες κρατικές ενισχύσεις φορολογικά προνόμια της Καθολικής Εκκλησίας

• Φόρος Εισοδήματος για τα έσοδά τους, τα οποία μάλιστα θεωρούνται κατά νόμον ως έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά και προκαταβολή φόρου εισοδήματος επομένου έτους.
• Φόρος Δωρεών και Κληρονομιών με συντελεστή 0,5%, όπως προβλέπεται για τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και τους Ο.Τ.Α.
• Φόρος Προστιθέμενης Αξίας με τους ίδιους συντελεστές, οι οποίοι γενικώς ισχύουν για παραδόσεις αγαθών και παροχή υπηρεσιών, που αποτελούν εμπορική δραστηριότητα.
• Ενιαίος Φόρος Ακίνητης Ιδιοκτησίας (ΕΝ.Φ.Ι.Α.), κύριος και συμπληρωματικός, για όλα τα ακίνητά τους (απαλλάσσονται μόνο οι λατρευτικοί χώροι και οι κοινωφελείς χώροι, π.χ. γηροκομεία, αίθουσες συσσιτίων, που ιδιοχρησιμοποιούνται).
• Παρακρατούνται και αποδίδονται από τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα φόροι για παροχή μισθωτών ή ανεξάρτητων υπηρεσιών και καταβάλλονται τέλη χαρτοσήμου και όλες οι κρατήσεις (π.χ. ΟΓΑ) επί της αξίας συναλλαγών, που ισχύουν γενικώς για τα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα.

Στην υπό κρίση υπόθεση, θρησκευτική αδελφότητα της ισπανικής Καθολικής Εκκλησίας επικαλέσθηκε ως φορέας υπεύθυνος για εκκλησιαστικό σχολείο κοντά στη Μαδρίτη, τη συναφθείσα συμφωνία μεταξύ της Ισπανίας και της Αγίας Έδρας πριν την προσχώρηση της Ισπανίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες η οποία προβλέπει διάφορες φορολογικές απαλλαγές υπέρ της Καθολικής Εκκλησίας, ζητώντας την επιστροφή δημοτικού φόρου επί κατασκευών, εγκαταστάσεων και έργων ύψους 24 000 περίπου ευρώ, τον οποίο κατέβαλε για εργασίες πραγματοποιηθείσες σε σχολικό κτήριο που στεγάζει τη σχολική αίθουσα εκδηλώσεων.

Η φορολογική αρχή απέρριψε την αίτηση επιστροφής του καταβληθέντος φόρου, υποστηρίζοντας πως η απαλλαγή δεν τυγχάνει εφαρμογής, δεδομένου ότι ζητήθηκε για δραστηριότητα της Καθολικής Εκκλησίας μη επιδιώκουσα αυστηρώς θρησκευτικό σκοπό. Το περιφερειακό διοικητικό πρωτοδικείο της Μαδρίτης, ενώπιον του οποίου προσέφυγε η θρησκευτική αδελφότητα ζήτησε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να διευκρινιστεί αν η επίμαχη φορολογική απαλλαγή, εφαρμοζόμενη εν προκειμένω στην περίπτωση σχολικού κτηρίου, πρέπει να θεωρηθεί ως απαγορευόμενη από το δίκαιο της Ένωσης κρατική ενίσχυση.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι μολονότι η συμφωνία μεταξύ της Ισπανίας και της Αγίας Έδρας είναι προγενέστερη της προσχωρήσεως του εν λόγω κράτους μέλους στην Ένωση, η επίμαχη φορολογική απαλλαγή δεν θα πρέπει, εφόσον συντρέχει περίπτωση, να θεωρηθεί ως υφιστάμενη κρατική ενίσχυση, αλλά ως νέα ενίσχυση, καθώς ο ισπανικός φόρος επί κατασκευών, εγκαταστάσεων και έργων θεσπίστηκε το πρώτον μετά την εν λόγω προσχώρηση.

Η περίπτωση της Ελλάδος

Η προαναφερόμενη υπόθεση και η κρίση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν αφορούν την Εκκλησία της Ελλάδος, δεδομένου ότι δεν απολαμβάνει φορολογικών προνομίων.

Αντιθέτως προβλέπεται και καταβάλλεται από τα νομικά πρόσωπα της Εκκλησίας της Ελλάδος :