Δύο είδη αραχνών αποκαλύφθηκε ότι κατασκευάζουν «ομοιώματα» για να ξεγελούν τους θηρευτές

Οι αράχνες ανήκουν στα γένη Cyclosa longicauda και Cyclosa inca, και βρίσκονται στα πυκνά τροπικά δάση των Φιλιππίνων και του Περού, αναφέρει ο Independent. Φτιάχνουν «σκιάχτρα» που μοιάζουν με πολύ μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες αράχνες, χρησιμοποιώντας το μετάξι τους και φυσικά υλικά όπως υπολείμματα από τα θηράματά τους, φύλλα και άλλα τμήματα φυτών.

Μερικές φορές, αυτά τα ομοιώματα των αραχνών, που συχνά τοποθετούνται στο κέντρο του ιστού, μπορεί να είναι έως και 10 φορές μεγαλύτερα από τους δημιουργούς τους, σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ecology and Evolution.

Οι αράχνες Cyclosa κουνάνε επίσης τους ιστούς τους για να δημιουργήσουν κίνηση στα ομοιώματα αυτά, και να τρομάξουν θηρευτές όπως οι λιβελούλες.

Η αράχνη του Περού παρατηρήθηκε να κατασκευάζει τα ομοιώματά της στο σκοτάδι, μετά τη δύση του ηλίου, ολοκληρώνοντας τον υπόλοιπο ιστό κοντά στην αυγή. Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι αυτή η συμπεριφορά είναι εξελικτικά βελτιστοποιημένη και αποτελεί βασικό στοιχείο της στρατηγικής επιβίωσης του είδους.

«Αυτή η στρατηγική τους επιτρέπει να ολοκληρώνουν το πιο κρίσιμο μέρος της άμυνάς τους όταν οι θηρευτές τους δεν είναι ενεργοί. Οι αράχνες μπορούν στη συνέχεια να ξεκουραστούν και να ολοκληρώσουν τα πιο λεπτομερή μέρη του ιστού τις ώρες πριν την αυγή, εξασφαλίζοντας ότι η παγίδα τους είναι έτοιμη για τη σύλληψη θηραμάτων με το πρώτο φως», έγραψαν.

«Αυτό θα ελαχιστοποιούσε το χρόνο που οι αράχνες εκτίθενται χωρίς την κύρια άμυνά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας», εξήγησαν οι επιστήμονες.

Ωστόσο, οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι για το τι ώθησε αυτά τα συγκεκριμένα είδη να εξελίξουν μια τόσο περίπλοκη και μοναδική μέθοδο άμυνας και ελπίζουν ότι μελλοντικές πειραματικές μελέτες θα ρίξουν περισσότερο φως σε αυτό το θέμα.