Η πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη, η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και ο γρίφος των «μικρών»

Στον πολιτικό χάρτη, όπως έχει διαμορφωθεί, ουσιαστικά δεν έχει αντίπαλο. Προφανώς και η Βουλή θα λειτουργεί με τους όρους που επιφυλάσσει ο θεσμός για τον καθένα, αλλά με μια αξιωματική αντιπολίτευση που δεν κατάφερε να φτάσει τις 50 έδρες, ο πρωθυπουργός δεν θα ανησυχήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει καταλήξει στο κυβερνητικό σχήμα με το οποίο θα εγκαινιάσει τη δεύτερη θητεία και προβλέπει μεγάλες αλλαγές και στο οικονομικό επιτελείο, αλλά και στα υπόλοιπα χαρτοφυλάκια, κάτι που δίνει το σαφές μήνυμα ότι ο «στρατηγός» είναι ένας και οι «στρατιώτες» του κόμματος θα πρέπει να υπηρετήσουν το όραμα από όποια θέση τους ζητηθεί.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ το χειρότερο σενάριο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έγινε πραγματικότητα. Είναι τόσο δυσμενές το εκλογικό αποτέλεσμα που κάθε προσπάθεια να σχετικοποιήσει κάποιος την συντριβή είναι βέβαιο ότι θα πέσει στο κενό. Η αποφυγή γενναίας αυτοκριτικής μετά την ήττα του Μαΐου, ήταν ίσως αναγκαία για να διατηρηθεί η συνοχή του κόμματος ενόψει της κάλπης του Ιουνίου, αλλά τέτοιου τύπου «κρατήματα» πλέον δεν ισχύουν. Η εσωκομματική αντιπολίτευση μπορεί να απονευρώθηκε τα χρόνια που το κόμμα κρατούσε σημαντικές δυνάμεις, αλλά επειδή ο χώρος έχει και αυτή την παράδοση δεν αποκλείεται να γυρίσουμε στην εποχή των συνιστωσών. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2015 να μετεξελίχθηκε σε ένα πιο προεδρικό κόμμα, αλλά δεδομένων των αποτελεσμάτων δεν αποκλείεται να αναβιώσουν ως «εναλλακτικές» στον προεδρικό λόγο οι 53 ή η «Ομπρέλα». Επίσης σε κάθε τέτοιου εύρους ήττα εμφανίζονται και οι «δελφίνοι», αυτοί που θα εμφανιστούν ως η εγγύηση για το μέλλον του κόμματος. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι θα θέσει τον εαυτό του στην κρίση των μελών του κόμματος, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το παρασκήνιο, παρά αυτά που συμβαίνουν στο προσκήνιο ή αυτά που δηλώνουν οι επίσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις.

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αύξησε τη δύναμή του στις πρώτες εκλογές, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί νίκη το ότι τις διατήρησε στις δεύτερες κάλπες. Το αποτέλεσμα δεν αποτελεί ούτε ήττα, αλλά ο στόχος του δεύτερου πόλου φαίνεται ότι είναι ακόμα μακριά. Το κόμμα θα αναλύσει το αποτέλεσμα και έχει την ευκαιρία στις επόμενες εκλογές, δημοτικές και ευρωεκλογές να καταφέρει να πλησιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε απόσταση που θα μπορεί να αναγνωστεί ως «αναπνοής».

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των δεύτερων εκλογών στράφηκε στους «μικρούς» καθώς η Βουλή είναι πλέον οκτακομματική, κάτι που ως πρώτο αποτέλεσμα είχε να στερηθεί η κυβερνητική παράταξη επιπλέον έδρες. Η ΝΔ έμεινε στις 158 ακριβώς λόγω της ευρείας εκπροσώπησης των μικρών κομμάτων. Ο Κυριάκος Βελόπουλος μπορεί να είναι ο «παλιός», αλλά είναι αυτός που ανησύχησε περισσότερο. Καθώς οι νεοεισελθέντες κινούνται στον ίδιο πολιτικό χώρο, του στέρησαν ψήφους και έδρες, αλλά κατάφερε να παραμείνει στη Βουλή. Η «Νίκη» μπορεί να ήταν η έκπληξη των εκλογών του Μαΐου, αλλά από την είσοδό της στη νέα Βουλή κανείς δεν εξεπλάγη. Φαίνεται ότι ένα κοινό που έχει ως βασικό αξιακό του εφόδιο τη θρησκεία βρήκε την πολιτική του εκπροσώπηση. Η έκπληξη ήρθε από τους «Σπαρτιάτες» που κατάφεραν όχι μόνο να μπουν στη Βουλή, αλλά να καταλάβουν και την πέμπτη θέση. Πρόκειται για το κόμμα στο οποίο έδωσε τη στήριξη του ο Ηλίας Κασιδιάρης, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από τις δηλώσεις του προέδρου του κόμματος,, αλλά και του φυλακισμένου πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής. Αυτό που παραμένει άγνωστο είναι αυτά τα άγνωστα στους πολλούς κόμματα πώς θα πολιτευτούν εντός του κοινοβουλίου. Αν οι «Σπαρτιάτες» θα κρατήσουν χαμηλούς τόνους ή θα συνεχίσουν την πρακτική της Χρυσής Αυγής, όταν βρισκόταν στη Βουλή. Κοινός τόπος είναι πάντως ότι κυρίως στο χώρο των «μικρών» υπάρχει σαφής κυριαρχία των κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, ενώ η Αριστερά είναι αποδυναμωμένη έχοντας πλέον λιγότερες από τις μισές έδρες που διέθετε πριν από 4 χρόνια.