Ποιο είναι το μειονέκτημα των εξελιγμένων συστημάτων υποβοήθησης

Τόσο για τους επιβάτες των αυτοκινήτων όσο και για τα άλλα μέλη της κυκλοφορίας, ιδιαίτερα τα πιο αδύναμα όπως είναι οι πεζοί ή οι ποδηλάτες.

Κάποια από τα συστήματα αυτά είναι στάνταρ, καθώς είτε επιβάλλονται από την τρέχουσα νομοθεσία είτε συμβάλλουν στην επίτευξη μεγαλύτερης βαθμολογίας στις δοκιμές του Euro NCAP, ενώ κάποια άλλα διατίθενται προαιρετικά.

Μέχρι εδώ τα πάντα είναι και θετικά και καλοδεχούμενα, ενώ ο προβληματισμός ξεκινά όταν χρειαστεί κάποια επισκευή στις κάμερες ή τα ραντάρ που αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο αυτών των συστημάτων. Επισκευή που θα προκύψει είτε από κάποια δυσλειτουργία είτε από κάποιο τρακάρισμα.

Σε κάθε περίπτωση πέρα από την αντικατάσταση του hardware απαιτείται ένα κύκλος ρυθμίσεων (καλιμπράρισμα) προκειμένου τα συστήματα να λειτουργήσουν και πάλι σωστά. Από την πλευράς τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες συστήνουν τον πλήρη επαναπρογραμματισμό, κάτι που όχι μόνο κοστίζει αλλά απαιτεί και περισσότερο χρόνο.

Όλα τα παραπάνω γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και ακριβά στην περίπτωση που χρειαστεί η αντικατάσταση παρμπρίζ που ενσωματώνει κάμερες και αισθητήρες.

Έρευνα στις ΗΠΑ έχει καταλήξει πως το κόστος είναι τετραπλάσιο(!) σε σχέση με ένα συμβατικό παρμπρίζ ενώ ένα επιπλέον πρόβλημα είναι η μη επαρκής εκπαίδευση των συνεργείων στο συγκεκριμένο τομέα.

Γεγονός που αναγκάζει τους οδηγούς ενίοτε να τα επισκέπτονται περισσότερες της μιας φοράς προκειμένου να δοθεί οριστική λύση.