The Wonder: Έχει τελικά και το Netflix αξιοπρεπή δράματα εποχής

«Δεν είμαστε τίποτα χωρίς ιστορίες, και γι' αυτό σας προσκαλούμε να πιστέψετε σε αυτήν.» Το ενδιαφέρον «The Wonder» του Sebastian Lelio ξεκινά με έναν πρόλογο που περιλαμβάνει αυτή την ατάκα, έναν πρόλογο που είναι κρίσιμος για την «αποσυσκευασία» της ταινίας που ακολουθεί.

Συνεργαζόμενος με τις συν-σεναριογράφους Alice Birch και Emma Donoghue για τη διασκευή του μυθιστορήματος της Emma Donoghue, ο Sebastian Lelio δεν θέλει απλώς να παρακολουθείτε παθητικά την ιστορία του τι πρόκειται να ακολουθήσει. Δεν είναι μια πρόσκληση για να ακούσετε ή να δείτε αυτήν την ιστορία, αλλά να πιστέψετε σε αυτήν. Ο Lelio ενδιαφέρεται λιγότερο για τις πρακτικές αλήθειες και τα ψέματα του «The Wonder» παρά για το τι σημαίνουν, τι λένε για την ανθρωπότητα και πώς επηρεάζουν αυτά που πιστεύουμε για τον κόσμο.

Η Florence Pugh υποδύεται τη Lib Wright, μια Αγγλίδα νοσοκόμα έτος 1862, μια χρονιά που ο μαζικός λιμός της δεκαετίας του 1840 άφησε σημάδια στο ιρλανδικό τοπίο στο οποίο ταξιδεύει. Έχει κληθεί εκεί από μια επιτροπή ντόπιων προεστών που αναζητά απαντήσεις σχετικά με ένα νεαρό κορίτσι που φαίνεται να αντιπροσωπεύει «ένα τοπικό θαύμα», μία Αγία - μια ιστορία που περιλαμβάνει αναμφισβήτητα ωραίους χαρακτήρες που υποδύονται οι Toby Jones, Ciaran Hinds και Brian F. O'Byrne.

Η εννιάχρονη Anna O'Donnell (η εξαιρετική Kila Lord Cassidy) δεν έχει φάει εδώ και τέσσερις μήνες. Ισχυρίζεται ότι επιβιώνει μόνο με «μάννα από τον ουρανό» και η επιβίωσή της έχει οδηγήσει στο σπίτι πιστούς που θέλουν να συνομιλήσουν με αυτή την πιθανή Αγία.

Η μητέρα της Rosaleen (η πραγματική μητέρα της Cassidy, Elaine) επιμένει ότι δεν υπάρχει κανένα κόλπο εδώ, αλλά η δουλειά της Lib, της νοσοκόμας, θα είναι να παρακολουθεί την Anna για να δει αν το φαγητό με κάποιο τρόπο κρύβεται στην κρεβατοκάμαρά της. Ένας δημοσιογράφος ονόματι William (Tom Burke) έχει επίσης ταξιδέψει εκεί για να τροφοδοτήσει τον σκεπτικισμό της Lib και δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο δημοσιογράφος όσο και η νοσοκόμα κουβαλάνε εξίσου το στίγμα της απώλειας στις αποσκευές τους.

Υπάρχουν στιγμές που ο σκηνοθέτης Lelio είναι λίγο αβέβαιος για τις φιλοδοξίες του, επιστρέφοντας σε πιο παραδοσιακό ρυθμό σε στιγμές αλλά πάντα θυμάται την πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του «The Wonder» που τελικά και πετυχαίνει. Ο δημοσιογράφος του Burke είναι επίσης κάπως φτωχά γραμμένος σαν χαρακτήρας, μιας και αποτελεί μόνο μια συσκευή πλοκής αντί για μία ανάλογη παρουσία όπως της νοσοκόμας.

Στο σύνολο της η ταινία είναι αρκετά δομημένη και δουλεμένη και αν κρίνει κανείς ότι είναι μία παραγωγή του (Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!)...Netflix, μάλλον αξίζει να το δεις, ιδιαίτερα αν σου αρέσουν τα μυστήρια εποχής και βαριέσαι να ψάχνεις εκατό ώρες μέσα στην απογοητευτική ομοιογένεια της πλατφόρμας.