Το Love 1: Dog είναι η ταινία του Netflix που θα σε... σοκάρει με την απλότητά της

Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να «σκάβει» μέσα στην τερατώδη πλατφόρμα του Netflix μιας και εκ πρώτης όψεως τίποτα δεν με τραβάει αφού όλα τείνουν να είναι πανομοιότυπα σε ύφος. Αν είσαι όμως έμπειρος χρήστης της πλατφόρμας ξέρεις πως υπάρχουν θαμμένα διαμαντάκια μέσα στο συρφετό με τις σειρές «φάμπρικα» και τις ταινίες «fast food».

Αν ψάξεις λίγο πιο προσεκτικά πάντα κάτι θα βρεις. Αυτή η στήλη το κάνει αυτό, ανακαλύπτει ταινίες της πλατφόρμας που μπορεί αν μην τις δεις στην πρώτη σελίδα. Έτσι ακριβώς κάναμε και με το Love 1: dog.

Για κάποιο περίεργο λόγο τώρα τελευταία μου αρέσουν πολύ οι ταινίες που διαδραματίζονται στα βουνά και στα λαγκάδια, χωρίς πολλά λόγια, χωρίς πολλές φιοριτούρες και σεναριακά τερτίπια. Απλά πράγματα, καλοφτιαγμένα με ωραία φωτογραφία, με δυνατές ερμηνείες που δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζουν.

Ένας μοναχικός βουνίσιος βρίσκει μια νεαρή γυναίκα που έχει χτυπηθεί και εγκαταλειφθεί στο δάσος. Την κάνει αντικείμενο του πάθους του, αλλά στη συνέχεια εκείνος ανακαλύπτει το σκοτεινό της παρελθόν.

Παραδοσιακά, ο ρουμανικός κινηματογράφος είναι κατεξοχήν αστικός, αλλά αυτό δεν συμβαίνει με το Love 1: Dog. Από το πρώτο κιόλας καρέ, αισθανόμαστε ότι ολόκληρη η ταινία θα διαδραματίζεται στην ερημιά των βουνών της Ρουμανίας.

Ο πρωταγωνιστής, ο Simion (ένας εξαιρετικός Valeriu Andriuţă), είναι ένας δασοφύλακας που ζει σε μια απομονωμένη ξύλινη καλύβα, συνοδευόμενος μόνο από έναν ανώνυμο σκύλο και ένα γάιδαρο.

Η ήσυχη ζωή του ανατρέπεται όταν, κατά τη διάρκεια μιας από τις μεγάλες βόλτες του στο δάσος, συναντά μια άσχημα χτυπημένη, αναίσθητη γυναίκα. Σύντομα ανακαλύπτουμε ότι το όνομά της είναι Irina (μια μυστηριώδης Cosmina Stratan) και ότι ο αγαθός, σχεδόν χαζός, Simion θα αναπτύξει έναν παράξενο έρωτα για εκείνη.

Το Love 1: Dog είναι πράγματι μια πολύ σπάνια ταινία στη μάλλον ζοφερή, συναισθηματικά συγκρατημένη περιοχή του ρουμανικού κινηματογράφου. Είναι η τρίτη ταινία του Florin Şerban στην οποία μια κρίση μπορεί να φέρει κοντά έναν άνδρα και μια γυναίκα – ή τουλάχιστον στην οποία ένας άντρας αλλάζει βαθιά από την παρουσία μιας γυναίκας.

Ο Andriuţă και η Stratan απορροφούν το κοινό στη σχέση του τύπου «ο απρόθυμος Αδάμ συναντά την απρόθυμη Εύα». Το σενάριο, γραμμένο από τον Şerban, είναι τόσο μυστηριώδες με τις ελάχιστες λεπτομέρειες για το παρελθόν της Irina και τι την έκανε να διασχίσει το μονοπάτι του Simion που τελικά σε γοητεύει. Αν η σκηνοθετική προσέγγιση δεν ήταν τόσο απλή, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η Irina δεν υπάρχει, ότι είναι απλώς ένα αποκύημα της φαντασίας του Simion, που ζωντανεύει από την ακραία μοναξιά του δασοφύλακα.

Σε ένα τόσο μινιμαλιστικό περιβάλλον, είναι εκπληκτικό πώς ο Şerban μπορεί να μιλήσει για έλξη, αλλά μπορεί επίσης να καταφέρει να συμπεριλάβει ένταση και χιούμορ. Αφού βρει την Irina, ο Simion θα αρχίσει να ερευνά ποιος της επιτέθηκε, μια έρευνα που φέρνει στο μυαλό προφανή σεναριακά τροπάρια.

Άλλωστε η Irina είναι ταυτόχρονα ελκυστική, δύστροπη, τρομακτική και αστεία.

Μια ταινία για τους πολύ διαφορετικούς κόσμους από τους οποίους προέρχονται οι δύο πρωταγωνιστές, η οποία υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο Simion περιγράφεται ως ερημίτης, ένας αθώος σοφός που πρέπει να αντιμετωπίσει τον πειρασμό.