Ο «Μάγος του Κρεμλίνου»: Η ταινία που φωτίζει την άνοδο του Πούτιν - Ο Τζουντ Λο ως Ρώσος πρόεδρος

Το επίκεντρο της ιστορίας δεν είναι ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, αλλά ο Βαντίμ Μπαράνοφ, ένας φανταστικός χαρακτήρας εμπνευσμένος από τον πραγματικό πολιτικό Βλαντισλάβ Σούρκοφ, τον πανίσχυρο σύμβουλό του. Τον ρόλο υποδύεται ο Πολ Ντέινο.

Η ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο μπεστ σέλερ του Τζουλιάνο ντα Εμπολί (2022), θυμίζει τη λογική των μυθιστορημάτων Γουλφ Χολ της Χίλαρι Μαντέλ, όπου το παρασκήνιο αποδεικνύεται πιο καθοριστικό από τον ίδιο τον θρόνο. Μέσα από τα μάτια του Μπαράνοφ, το κοινό παρακολουθεί πώς η Ρωσία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πέρασε από την ελευθερία της δεκαετίας του ’90 στην αυστηρή διακυβέρνηση του Πούτιν.

Καθοριστική φιγούρα της αφήγησης είναι ο ολιγάρχης Μπόρις Μπερεζόφσκι (τον υποδύεται ο Γουίλ Κιν), ο οποίος αρχικά προωθεί τον Πούτιν ως διάδοχο του Μπόρις Γέλτσιν.

Ο Μπερεζόφσκι πιστεύει πως μπορεί να ελέγχει τον νέο ηγέτη, αλλά σύντομα θα συνειδητοποιήσει το λάθος του: οι Ρώσοι προτιμούν τους «ισχυρούς άνδρες» και όχι τους λαμπερούς επιχειρηματίες.

Έτσι ο ίδιος περιθωριοποιείται, ενώ ο Μπαράνοφ προσαρμόζεται και γίνεται ο απόλυτος σκηνοθέτης της εικόνας του Πούτιν.

Η κεντρική «θεωρία» του Μπαράνοφ είναι πως σημασία δεν έχει η πραγματικότητα, αλλά η εικόνα. Δημόσιες εκδηλώσεις σχεδιασμένες για το θεαθήναι, ελεγχόμενη παρουσία αντιπολιτευόμενων φωνών, χρήση της γλώσσας των αντιπάλων ώστε να μοιάζει «αντισυστημική» η στήριξη στο καθεστώς, διάχυση σύγχυσης αντί για καθαρή προπαγάνδα: όλα αυτά γίνονται εργαλεία πολιτικής.

Ο Μάγος του Κρεμλίνου δεν είναι θεαματικός ούτε «κιτς»∙ όπως και ο ήρωάς του, λειτουργεί μεθοδικά και χαμηλότονα.

Ωστόσο προσφέρει ένα διεισδυτικό βλέμμα στο πώς στήθηκε η σημερινή Ρωσία, αλλά και στο πώς διαμορφώθηκαν οι τακτικές του 21ου αιώνα που βλέπουμε να εφαρμόζονται και σε άλλες χώρες.

Όπως δήλωσε ο Ασάγιας, «δεν είναι μόνο η ιστορία της γέννησης της Ρωσίας του σήμερα, αλλά και της γέννησης του σημερινού κόσμου».