Προκόπης Αγαθοκλέους: Είμαι Χριστιανός, ο ρόλος του Παΐσιου με έφερε πιο κοντά στην ουσία της πίστης

Η συζήτησή μας δεν θα μπορούσε παρά να ξεκινήσει από εκείνον τον καθοριστικό ρόλο που, όπως λέει:

«Με έκανε πιο ανεκτικό, πιο αλληλέγγυο και με βαθύτερη κατανόηση απέναντι στους ανθρώπους».

Ο ίδιος θυμάται την εμπειρία να υποδύεται τον Γέροντα Άγιο Παΐσιο στην τηλεόραση με συγκίνηση, σημειώνοντας πως:

«Ο Άγιος Παΐσιος μου έδωσε τη δυνατότητα να στραφώ μέσα μου και να δω τη ζωή με άλλο βλέμμα».

Η ανταπόκριση του κοινού ήταν συγκλονιστική, ακόμα και σήμερα τον αναγνωρίζουν στο δρόμο και του μιλάνε: «τα μηνύματα αγάπης που λαμβάνω καθημερινά είναι μια επιβράβευση για τη δουλειά μας», εξηγεί, αναγνωρίζοντας τη δύναμη αυτής της σύνδεσης.

Κι ενώ παραδέχεται ότι ο ρόλος αυτός θα τον συνοδεύει για πάντα, ο Αγαθοκλέους συνεχίζει ακούραστα την καλλιτεχνική του πορεία.

Για τη νέα του δουλειά, «Άρωμα Γυναίκας» ξεκαθαρίζει:

«Δεν μιμούμαστε τον Αλ Πατσίνο· παρουσιάζουμε μια νέα, φρέσκια θεατρική δουλειά που μιλά για σχέσεις, φως και αγάπη».

Ολόκληρη η συνέντευξη με τον Προκόπη Αγαθοκλέους:

Καινούργια παράσταση λοιπόν. Μίλησέ μας λίγο γι’ αυτό. Τι θα δούμε, πότε είναι η πρεμιέρα;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Θα δούμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το «Άρωμα Γυναίκας». Ένας τίτλος που έρχεται από δύο πολύ διάσημες ταινίες: την ιταλική του 1974 και φυσικά την αμερικανική με τον Αλ Πατσίνο το 1992. Και οι δύο βασίστηκαν στο μυθιστόρημα του Τζοβάνι Αρπίνο, Το σκοτάδι και το μέλι.

Η δική μας παράσταση, σε επεξεργασία και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη, βασίζεται σε ιταλική θεατρική διασκευή του Πίνο Τιέρνο, σε μετάφραση της Μαρίας Χατζημανουήλ. Κάνει πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου στο Θέατρο Βρετάνια, με πρωταγωνιστή τον Άκη Σακελαρίου και στο πλάι του σημαντικούς ηθοποιούς όπως η Ξένια Καλογεροπούλου, η Μαριάννα Πουρέγκα και πολλοί ακόμη. Είναι μια δουλειά νοσταλγική, αισθηματική, που εκπέμπει φως και αισιοδοξία.

Η μετάβασή σου από τον Άγιο Παΐσιο σε έναν ρόλο με μεγαλύτερη ένταση και ψυχολογική σύγκρουση, πώς τη βίωσες;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Η δουλειά του ηθοποιού είναι μεταβάσεις. Όσο πιο έντονη είναι η μετάβαση, τόσο πιο δημιουργικά την αντιμετωπίζουμε. Από τον πνευματικό ρόλο του Αγίου Παϊσίου, βρίσκομαι τώρα στον νεαρό φαντάρο Τσίτσο, που συνοδεύει έναν απόστρατο λοχαγό σε ένα ταξίδι από το Ρήνο στη Νάπολη.

Και σε αυτόν τον χαρακτήρα εντοπίζω μια πνευματικότητα: είναι ένας νέος άνθρωπος που μεταφέρει την αθωότητά του σε μια πιο σκοτεινή ψυχή. Και έτσι, σε αυτό το ταξίδι, γίνεται μια πρόωρη ενηλικίωση αλλά και μια μεταλαμπάδευση φωτός.

Πώς επηρέασε η ερμηνεία του Αγίου Παϊσίου τη ζωή σου;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Θετικά. Κράτησα την πνευματικότητα, την αγάπη και τη θυσία ενός αγίου που έζησε σε τόσο σύγχρονες εποχές. Ήταν μια αναμέτρηση με βάθος που δεν μπορείς εύκολα να αντέξεις. Παρ’ όλα αυτά, με έκανε πιο ανεκτικό, πιο αλληλέγγυο και πιο κατανοητικό απέναντι στους ανθρώπους, στον εαυτό μου και στις καταστάσεις που ζω.

Σε αναγνώριζε ο κόσμος στον δρόμο; Σου μιλούσαν ως Παΐσιο;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Ναι, πολύ. Η σειρά είχε τεράστια επιτυχία, με πάνω από 1,5 εκατομμύριο τηλεθεατές ανά προβολή. Ακόμη και τώρα λαμβάνω καθημερινά μηνύματα αγάπης. Προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω με αγάπη κι εγώ, γιατί είναι μια μεγάλη επιβράβευση: σημαίνει ότι συγκινήσαμε.

Είσαι χριστιανός. Ο ρόλος αυτός σε έκανε να πιστεύεις περισσότερο;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Ναι είμαι Χριστιανός. Ο ρόλος με έκανε να έρθω πιο κοντά στην ουσία της πίστης: τη θυσιαστική αγάπη του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Αυτό είναι που θέλω να με κινεί στη ζωή μου, να μπορώ να συμμετέχω, έστω λίγο, στον πόνο και τα συναισθήματα του άλλου.

Υπάρχει ο φόβος της σύγκρισης με τον κινηματογραφικό «Άρωμα γυναίκας» και τον Αλ Πατσίνο;

Προκόπης Αγαθοκλέους: Ευχαριστώ για την ερώτηση. Σίγουρα δεν μεταφέρουμε την ταινία στη σκηνή του Θεάτρου Βρετάνια. Η δική μας δουλειά απέχει και βασίζεται στη θεατρική διασκευή του έργου, που έχει επεξεργαστεί με σύγχρονη ματιά ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης και η Αλεξάνδρα Αηδίνη.

Δεν ερχόμαστε να μιμηθούμε τον Αλ Πατσίνο. Αυτό που φέρνουμε είναι μια νέα θεατρική πρόταση για το ελληνικό κοινό του 2025 – μια ιστορία για τις σχέσεις, το φως, την αγάπη και την κατανόηση.