«Το τραγούδι ως μνήμη»: Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης μιλά για «Το Μεγάλο μας Τσίρκο»

Η παράσταση ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στο χιούμορ και τον πόνο, όπως σημειώνει ο τραγουδιστής:

«Όπως ζούμε τη ζωή. Με γέλιο και κόμπο στον λαιμό, συχνά ταυτόχρονα. Το έργο δεν προσπαθεί να μας καταπλακώσει, ούτε όμως να μας χαϊδέψει τα αυτιά.»

Μέσα από αυτή την ένταση, το κοινό καλείται να αναστοχαστεί, να θυμηθεί την ιστορία του ελληνισμού και να ανακαλύψει τις ανθρώπινες διαδρομές πίσω από τα γεγονότα.

Ο Τριανταφυλλίδης τονίζει τη δύναμη του θεάτρου να ανοίγει «παράθυρα» στον θεατή: «Το θέατρο, η μουσική και το τραγούδι δεν αλλάζουν τον κόσμο με διατάγματα, αλλά με ρωγμές. Αν έστω κι ένας άνθρωπος φύγει από την παράσταση λίγο πιο σκεπτικός, λίγο πιο ανήσυχος, λίγο πιο ανθρώπινος, τότε το θέατρο έχει κάνει πολιτική πράξη με την πιο ουσιαστική έννοια.»

Μετά την επιτυχία και την παράταση της παράστασης, ο ηθοποιός μοιράζεται και τα επόμενα σχέδιά του: «Αν υπάρξει δυνατότητα να ταξιδέψει αυτό το έργο, θα το ήθελα πολύ. Με ενδιαφέρει κάθε δουλειά που έχει ψυχή, όχι μέγεθος. Μεγάλη παραγωγή είναι αυτή που έχει σημαντικό λόγο να υπάρξει.»

Η εμπειρία του Κώστα Τριανταφυλλίδη στην παράσταση υπογραμμίζει την ανάγκη για αλήθεια πάνω στη σκηνή και την πίστη ότι η τέχνη μπορεί να ενώσει, να θυμίσει και να αγγίξει τους ανθρώπους με τρόπο βαθιά προσωπικό και συλλογικό.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη με τον Κώστα Τριανταφυλλίδη:

Στην παράσταση Το Μεγάλο μας Τσίρκο ερμηνεύετε με ζωντανή ορχήστρα επί σκηνής. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η μορφή «τραγουδιού-αφήγησης» που συνυπάρχει με ιστορικά γεγονότα και αφήγηση;

Κώστας Τριανταφυλλίδης: Η ζωντανή ορχήστρα είναι οργανικό κομμάτι της αφήγησης. Το τραγούδι εδώ δεν μπαίνει για να διακόψει, αλλά για να συνεχίσει τον λόγο με άλλον τρόπο. Είναι σαν να περνά η ιστορία από τη σκέψη στο συναίσθημα. Αυτό είναι για μένα βαθιά συγκινητικό. Το τραγούδι λειτουργεί ως μνήμη, ως κραυγή, ως ψίθυρος, ως κάτι που ενώνει τη σκηνή με την πλατεία. Και αυτό είναι τεράστια ευθύνη αλλά και προνόμιο.

Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στο έργο του χρησιμοποιεί σατιρικά αλλά και δραματικά στοιχεία για να σχολιάσει την ελληνική ιστορία, από την Αρχαιότητα έως τον Εμφύλιο. Πώς βιώνετε εσείς, ως ερμηνευτής, αυτή την ένταση ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό;

Κώστας Τριανταφυλλίδης: Όπως ζούμε τη ζωή. Με γέλιο και κόμπο στον λαιμό, συχνά ταυτόχρονα. Το έργο δεν προσπαθεί να μας «καταπλακώσει», ούτε όμως και να μας χαϊδέψει τα αυτιά. Μιλάει για πληγές, αλλά αφήνει και χώρο να ανασάνεις. Ως τραγουδιστής δεν προσπαθώ να «αντιγράψω» τον πόνο, προσπαθώ να τον σεβαστώ. Και όταν έρχεται το χιούμορ, το αφήνω να υπάρξει, γιατί ξέρω πως και αυτό είναι επιβίωση. Έτσι ζήσαμε πάντα σ’ αυτόν τον τόπο, αυτή η ένταση είναι απολύτως ελληνική.

Αναφέρατε σε προηγούμενη συνέντευξη ότι ονειρεύεστε «ένα μέλλον ειρηνικό και δίκαιο, χωρίς πολέμους και βία». Πόσο πιστεύετε ότι μια θεατρική παράσταση όπως αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως «εργαλείο συνείδησης» στο σήμερα;

Κώστας Τριανταφυλλίδης: Το θέατρο, η μουσική και το τραγούδι δεν αλλάζουν τον κόσμο με διατάγματα, αλλά με ρωγμές. Σου ανοίγει ένα παράθυρο μέσα σου. Και αυτό αρκεί καμιά φορά για να ξεκινήσει κάτι μεγάλο. Το Μεγάλο μας Τσίρκο θυμίζει. Και σήμερα έχουμε ανάγκη να θυμηθούμε: ποιοι είμαστε, τι περάσαμε, ποιοι πλήρωσαν για να στεκόμαστε όρθιοι. Αν έστω κι ένας άνθρωπος φύγει από την παράσταση λίγο πιο σκεπτικός, λίγο πιο ανήσυχος, λίγο πιο ανθρώπινος, τότε το θέατρο έχει κάνει πολιτική πράξη με την πιο ουσιαστική έννοια.

Με δεδομένη την επιτυχία και την παράταση της παράστασης στον Ελληνικό Κόσμο, ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Θα θέλατε να συμμετάσχετε σε ακόμα πιο μεγάλες μουσικοθεατρικές παραγωγές ή σκέφτεστε να περιοδεύσετε με το Μεγάλο Τσίρκο;

Κώστας Τριανταφυλλίδης: Η χαρά της αποδοχής δεν είναι ποτέ δεδομένη, την δέχεσαι με ευγνωμοσύνη. Αν υπάρξει δυνατότητα να ταξιδέψει αυτό το έργο, θα το ήθελα πολύ. Είναι παράσταση που αφορά όλο τον ελληνισμό. Όσο για το μέλλον, με ενδιαφέρει κάθε δουλειά που έχει ψυχή, όχι μέγεθος. Μεγάλη παραγωγή είναι αυτή που έχει σημαντικό λόγο να υπάρξει. Αν υπάρξουν τέτοιες συνεργασίες, θα τις αγκαλιάσω, πάντα όμως με πυξίδα την αλήθεια πάνω στη σκηνή.