Η Θ. Μαρσέλλου «Επί Σκηνής»: Δεν παίρνουμε ένα έργο και του αλλάζουμε τα φώτα, τσαντίζομαι πολύ

Το έργο των Lewis, Sayer και Shields, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 2012 και το Broadway το 2017, επανεκκινεί από τη Θέμιδα Μαρσέλλου στο θεατρικό χώρο «Αθηνά» της Αθήνας, υπόσχοντας ένα θεατρικό παιχνίδι γεμάτο ανατροπές και ασταμάτητο γέλιο.

«Ήθελα τόσο πολύ να σκηνοθετήσω αυτή την παράσταση, όταν την είδα στο Λονδίνο πραγματικά κόντεψα να πάθω κάτι από τα γέλια, είναι μία παράσταση τόσο ωραία και αστεία. Φυσικά δεν πιστεύω πως κάποιος που διασκευάζει ένα έργο πρέπει να του αλλάζει και τα φώτα για να το φέρει σε μία άλλη πραγματικότητα. Πιστεύω εμείς το προσέξαμε πολύ αυτό με το Όλα…Λάθος!» μας είπε η Θέμις Μαρσέλλου.

Με έναν all‑star θίασο, ανάμεσα στον Θανάση Τσαλταμπάση, την Παρθένα Χοροζίδου και τον Αργύρη Αγγέλου, η σκηνοθετική της υπογραφή δίνει νέα πνοή στην παράσταση, διατηρώντας ζωντανή την κωμική ένταση και τη θεατρική χημεία της ομάδας.

«Είναι αρκετά δύσκολο για κάποιον σκηνοθέτη να διαλέξει τους ηθοποιούς. Και ιδιαίτερα στα μιούζικαλ στα οποία πρέπει ο ηθοποιός να ξέρει να τραγουδάει αλλά και να χορεύει πολύ καλά. Το μιούζικαλ είναι ένα πολύ απαιτητικό είδος που συνδυάζει πολλές τέχνες μαζί» είπε η Θέμις.

Σε μια εποχή όπου το κοινό διψά για ψυχαγωγία και απρόσμενες ανατροπές, το «Όλα… λάθος!» καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στο χιούμορ και την ευκολία της κωμωδίας, φέρνοντας στο φως μια διασκεδαστική, μοντέρνα εκδοχή της θεατρικής τέχνης.

«Από πολύ μικρή έβλεπα παραστάσεις. Με πήγαινε ο πατέρας μου στο εξωτερικό, λόγω της δουλειάς του τότε, και με έπαιρνε μαζί του στα θέατρα. Έχω δει το πρώτο μου μιούζικαλ σε ηλικία τεσσάρων χρονών!» είπε η Θέμις.

Η Θέμις Μαρσέλλου, με την πείρα της και την αστείρευτη ενέργειά της, προετοιμάζεται να ξεδιπλώσει πίσω από τις κλειστές πόρτες του σκηνικού τον μαγικό κόσμο της πρόβας και να αποκαλύψει πώς η τεχνική της σκηνοθεσίας μεταφράζεται σε αυθεντική κωμικότητα.

Η Θέμις μίλησε όμως και για την διαδικασία των διασκευών, μία διαδικασία που μπορεί καμιά φορά, αν ο σκηνοθέτης δεν είναι προσεκτικός, να αποβεί μοιραία, είπε συγκεκριμένα:

«Δεν παίρνουμε ένα έργο και του αλλάζουμε τα φώτα, τσαντίζομαι πολύ. Δεν είμαι της άποψης ότι παίρνουμε ένα έργο και πρέπει σώνει και καλά να το φέρουμε στα δεδομένα μας, αυτό είναι ιεροσυλία.»

Σε αυτή τη συνέντευξη, θα αναζητήσουμε μαζί της τα μυστικά πίσω από τον σκηνοθετικό της διάκοσμο, την επιλογή των ηθοποιών, την επαφή της με το κείμενο καθώς και την ιδιαιτερότητα της παράστασης «Όλα… λάθος!».