ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

To Running Up That Hill σαρώνει με το Stranger Things - Τι μας είπε η Κέιτ Μπους με το τραγούδι;

To Running Up That Hill σαρώνει με το Stranger Things - Τι μας είπε η Κέιτ Μπους με το τραγούδι;
ΑP Photo

Δεν είναι και τόσο ούτε πρωτοφανές ούτε εντυπωσιακό το revival ενός «αρχαίου» για κάποιους τραγουδιού μέσω μιας σύγχρονης τηλεοπτικής σειράς ή και ταινίας.

Τα σάουντρακ το κάνουν αυτό: Ξεθάβουν παλιές επιτυχίες ή και λιγότερο επιτυχίες, πράγμα απόλυτα λογικό καθώς αυτοί που φτιάχνουν τις σειρές είναι μπούμερς, άλλο που απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε τινέιτζερς.

Επίσης είναι και βολικό: Δεν έχουν όλοι ούτε το χρόνο ούτε το μπάτζετ να αναθέτουν σε μουσικούς να φτιάξουν αυθεντική μουσική, όπως έκανε ο Βιμ Βέντερς, για παράδειγμα, όταν ζήτησε από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής του να του γράψουν από ένα τραγούδι για την ταινία του «Μέχρι το τέλος του κόσμου».

Εννοείται ότι όλοι το έκαναν και το σάουντρακ της ταινίας είναι διασημότερο (και σημαντικότερο μάλλον) κι από την ταινία την ίδια.

Πολλά σάουντρακ είναι διάσημα και σημαντικά από μόνα τους, γράψαμε πριν λίγες μέρες με πολύ ατυχή αφορμή για το Blade Runner του Ρίντλεϊ Σκοτ και του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Αλλά και η μουσική του Τζον Ουίλιαμς για τους Πολέμους των Άστρων, που είναι εντελώς ορχηστρική και εντελώς συνδεδεμένη με τις ταινίες, δεν παύει να είναι εμβληματική. Και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα.

Μετά ήρθε ο Ταραντίνο

Ο οποίος σε όλες του τις ταινίες επιλέγει ο ίδιος τα τραγούδια που θα αποτελέσουν το σάουντρακ. Ο Κουέντιν έχει μια μοναδική ικανότητα να φτιάχνει μουσικές συλλογές, που θα ήταν από μόνες τους σούπερ επιτυχημένες, ακόμη κι αν δεν τις είχε συνδυάσει οπτικά με τις σουρεαλιστικότερες των σκηνών του.

Ο σκηνοθέτης ξέθαψε από το χρονοντούλαπο των τσαρτ τα πάντα όλα: Τραγούδια που ξέραμε κάποτε, που ξέρανε οι γονείς μας, ή που δεν ήξερε και κανείς... Και τα έκανε ξανά αν όχι Νο1, πάντως πολύ δημοφιλή. Και με πολύ μικρό κόστος. Οι ταινίες του Ταραντίνο δεν έχουν καν μουσικό θέμα, ούτε τρεις νότες ορίτζιναλ μουσικής.

Στα βήματά του ακολούθησαν πάρα πολλές παραγωγές, αν όχι οι περισσότερες, που πλέον σπάνια αναθέτουν αυθεντική μουσική σε κάποιον συνθέτη (πρόβλημα για τους συνθέτες αυτό) και προτιμούν να τραβάνε υλικό από το ήδη υπάρχον. Κάποιες φορές οι συνθέτες καλούνται να δημιουργήσουν ένα μικρό θέμα, το οποίο θα συνοδεύσει τους τίτλους ή θα παίξει σαν χαλί σε κάποια σημεία, με έμφαση όμως πάντα σε έτοιμα τραγουδια.

Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις απλώς νομίζεις ότι υπάρχει αυθεντικό θέμα και συνδέεις τη μουσική με τη σειρά, όπως στην περίπτωση των τίτλων του MD House όπου δεν ακούς θέμα όμως αλλά Massive Attack.

Η τηλεόραση και η τρομακτική ταχύτητα και όγκος παραγωγής, ιδιαίτερα από τις πλατφόρμες, έκανε τη χρήση έτοιμου υλικού αναγκαία. Πλέον, το μόνο που περιμένεις είναι να δεις ποιο παλιό τραγουδι θα κάνει μπαζ τη συγκεκριμένη σεζόν και μέσα από ποια σειρά.

Και ήρθε η σειρά της Κέιτ Μπους

Όποιος προσποιηθεί ότι δεν ξέρει την Κέιτ Μπους και το Running Up That Hill θα αποβληθεί. Διότι είμαστε όλοι από Gen-X και πάνω, κι αν κάποιος μικρότερος διαβάζει αυτό το κείμενο το διαβάζει επειδή ξέρει και τον καλωσορίζουμε.

Το πρώτο μέρος της τέταρτης σεζόν του Stranger Things του Netflix κυκλοφόρησε στις 27 Μαΐου και το πρώτο επεισόδιο περιλάμβανε μια σκηνή στην οποία η Μαξ παίζει το τραγούδι της Kέιτ Μπους.

Μόλις δύο μέρες μετά την πρεμιέρα της νέας σεζόν, το Running Up That Hill έχει εκτοξευθεί στα charts του iTunes, κατακτώντας τη Νο1 θέση, όπου και παραμένει. Και βέβαια στα σόσιαλ, διάφοροι κουβεντιάζουν ή πλακώνονται αν οι νέοι ξέρουν ν' ακούνε μουσική ή όχι κι αν η Κέιτ Μπους είναι πιο σημαντική από τη Μπίλι Άιλις.

Η Μπους, αρκετά επιτυχημένη ήδη εκείνη την εποχή, σε ένα παράξενο κράμα μέινστριμ και alternative ήχου και περσόνας, γράφει το 1985 το άλμπουμ Hounds of Love, μέρος του οποίου είναι και το Running Up That Hill.

Το τραγουδι αρχικά ονομαζόταν A Deal with God, αλλά η παραγωγός εταιρεία EMI δεν ήθελε τον τίτλο, φοβούμενη πιθανές θρησκευτικές περιπλοκές και αντιδράσεις.

Άλλοι καιροί, άλλα ήθη, παρότι μιλάμε για μόλις 40 χρόνια πριν. Η Μπους υποχώρησε και μετονόμασε το τραγούδι, το οποίο εμφανίζεται στο άλμπουμ ως Running Up That Hill (A Deal with God).

Μετά η EMI ήθελε να βγάλει το Cloudbusting ως πρώτο σινγκλ από το άλμπουμ, αλλά η Κέιτ πάτησε πόδι και τελικά βγήκε το Running Up That Hill, καθώς ήταν το πρώτο που είχε γράψει για το συγκεκριμένο δίσκο.

Μια συμφωνία με το θεό

Το τραγούδι, όπως είχε εξηγήσει η ίδια μιλάει για μια συμφωνία με το θεό, αλλά για πολύ συγκεκριμένους λόγους:

«Το τραγούδι είναι για τη σχέση ανάμεσα σε μια γυναίκα και έναν άντρα. Αγαπιούνται πάρα πολύ, αλλά η δύναμη των συναισθημάτων τους μπαίνει τελικά ανάμεσά τους· τους δημιουργεί ανασφάλειες. Αν όμως ο άντρας μπορπ'υσε να μπει στη θέση της γυναίκας και η γυναίκα στη θέση του άντρα, αν μπορούσαν να κάνουν μια συμφωνία με το θεό και ν' αλλάξουν θέσεις, τότε θα καταλάβαιναν τι σημαίνει να είσαι το άλλο πρόσωπο και ίσως θα ξεκαθάριζαν τις μεταξύ τους παρεξηγήσεις, όλα τα μικρά προβλήματα που προκύπτουν από τις διαφορές των φύλων.

«Οι άνθρωποι πολύ συχνά παρεξηγούμε ο ένας τον άλλον επειδή δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να είσαι στο αντίθετο φύλο. Νομίζω ότι αν αλλάζαμε για λίγο θέσεις θα βρισκόμασταν μπροστά σε μεγάλες εκπλήξεις».

«Οι περισσότεροι όταν σκέφτονται τέτοιες συμφωνίες, έχουν στο μυαλό τους το διάβολο, μια συμφωνία με το διάβολο, αλλά εγώ σκέφτηκα γιατί όχι μια με το θεό; Είναι πολύ πιο δυνατό να κάνεις συμφωνίες με το θεό, δεν είναι;», είπε η Μπους, συμπληρώνοντας ότι η εταιρεία της μάλλον είχε δίκιο για την αλλαγή του τίτλου:

«Μου εξήγησαν ότι κανείς δεν θα έπαιζε το τραγούδι στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Αυστραλία, την Ιρλανδία, πολλές χώρες δεν θα το έπαιζαν επειδή είχε τη λέξη θεός στον τίτλο. Θα το έθαβαν».

Το Running Up That Hill (A Deal with God) απογείωσε την Μπους, η οποία έκανε κι άλλες πολύ καλές δισκογραφικές δουλειές, καμία από τις οποίες όμως δεν ξεπέρασε το συγκεκριμένο δίσκο και το συγκεκριμένο τραγούδι. Το κάπως εντυπωσιακό είναι την εποχή της πρώτης του επιτυχίας, το τραγουδι είχε μετά βίας μπει στο Top-30, ενώ τώρα πήγε στο Νο1 σε κλάσματα.

Ίσως είναι που η εποχή αγαπάει το συνδυασμό εικόνας και ήχου. Ίσως είναι η ευκολία της ψηφιακής αναπαραγωγής· πατάς ένα κουμπί και εντελώς δωρεάν ακούς το τραγούδι.

Μπορεί πάλι να είναι που πλέον προσπαθούμε πιο πρόθυμα να μπούμε ο ένας στη θέση του άλλου και δεν χρειαζόμαστε συμφωνίες με κανέναν θεό για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό.

Είναι καλό το τραγούδι; Αυτό είναι περί ορέξεως. Εγώ καταστάλαξα στη δική μου άποψη όταν άκουσα τη διασκευή των Placebo, στην οποία η μαγική φωνή του Μπράιαν Μλόκο δεν χρειάζεται να κάνει κανένα ακροβατικό για να πιάσει τις νότες της Μπους, δεν το προσπαθεί καν, ενώ ακούγοντας τη δική της φωνή πάντα αισθάνεσαι μια υπερπροσπάθεια που φτάνει στα όρια της ψευδοφωνής.

Οι Placebo επέλεξαν το τραγούδι για το δίσκο τους «Covers». Κι εγώ εμπιστεύομαι πάντα τους Placebo. Πιο πολύ από τους παραγωγούς του Stranger Things:

ΔΗΜΟΦΙΛΗ