Βρέθηκε εξαιρετικά σπάνιο απολίθωμα θαλάσσιας χελώνας από την Ιουράσια περίοδο

Πριν από περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια, μια θαλάσσια χελώνα με τεράστιο κεφάλι βούτηξε μέσα σε μια ρηχή, τροπική θάλασσα που καλύπτει τη σημερινή Ευρώπη.

Λίγα πλήρη απολιθώματα αυτής της θαλάσσιας χελώνας της Ιουράσιας περιόδου, που ονομάζεται Solnhofia parsonsi, έχουν ανακαλυφθεί.

Ωστόσο, οι επιστήμονες περιέγραψαν πρόσφατα ένα αξιοσημείωτο απολίθωμα που έχει όλα τα άκρα του με σχεδόν όλα τα οστά των ποδιών στη θέση τους - αποκαλύπτοντας το σχήμα και τη δομή των άκρων της χελώνας για πρώτη φορά.

Τα σημερινά είδη θαλάσσιας χελώνας έχουν όλα επιμήκη, άκαμπτα πτερύγια για να τα ωθήσουν στα βάθη των ωκεανών. Αλλά τα άκρα του απολιθώματος που περιγράφηκαν πρόσφατα ήταν πιο δυνατά από αυτά των σύγχρονων θαλάσσιων χελωνών σε σχέση με το μέγεθος του σώματός της. Αυτά τα μικρότερα άκρα υποδηλώνουν ότι η S. parsonsi κολύμπησε σε παράκτια ύδατα και όχι στον ανοιχτό ωκεανό, ανέφεραν οι επιστήμονες στις 26 Ιουλίου στο περιοδικό PLOS One.

Τα απολιθώματα αυτής της θαλάσσιας χελώνας ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970, αλλά το νέο δείγμα «είναι το καλύτερα διατηρημένο άτομο αυτού του είδους», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Felix Augustin, υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Tübingen στη Γερμανία. «Είναι το πρώτο που διατηρεί ολόκληρο το κρανίο, το πλήρες κέλυφος και επίσης και τα τέσσερα πλήρη άκρα».

Στη ζωή, η S. parsonsi είχε μήκος περίπου 12 ίντσες (30 εκατοστά) από τη μύτη μέχρι την ουρά και το κεφάλι της ήταν «σχετικά μεγάλο» - το κρανίο είχε μήκος περίπου 4 ίντσες (10 εκατοστά), είπε ο Augustin στο CNN.

Ένα τόσο μεγάλο κρανίο μπορεί να ήταν χρήσιμο για το σπάσιμο των καρκινοειδών και των μαλακίων που κατοικούν στο βυθό, αλλά τέτοια συμπεράσματα είναι «ακόμη υποθετικά σε αυτό το σημείο», καθώς οι παλαιοντολόγοι δεν έχουν βρει ακόμη άμεσες αποδείξεις για τη διατροφή της εξαφανισμένης χελώνας, είπε ο συν-συγγραφέας της μελέτης. Ο Δρ. Márton Rabi, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο τμήμα γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Tübingen.

Το απολίθωμα ανασκάφηκε το 2014 από ένα λατομείο ασβεστόλιθου στη νοτιοανατολική Γερμανία σε μια τοποθεσία πλούσια σε απολιθώματα από το τελευταίο μέρος της Ιουρασικής Περιόδου (199,6 εκατομμύρια έως 145,5 εκατομμύρια χρόνια πριν). Πολλές χελώνες διατηρούνται εκεί, μαζί με ψάρια, κροκόδειλους, ακόμη και γίγαντες θαλάσσιων ερπετών, όπως οι πλησιόσαυροι και οι ιχθυόσαυροι, σύμφωνα με τη μελέτη. Η τοποθεσία είναι ένα ενεργό λατομείο εξόρυξης από τη δεκαετία του 1950, αλλά οι ανασκαφές απολιθωμάτων ξεκίνησαν εκεί μόλις πριν από περίπου 20 χρόνια.

«Στις σύγχρονες θαλάσσιες χελώνες, τα άκρα είναι πραγματικά επιμήκη - ειδικά τα δάκτυλα και οι φάλαγγες των δακτύλων - για να χρησιμεύουν ως βατραχοπέδιλα σε αυτό το θαλάσσιο περιβάλλον», είπε ο Augustin. Συγκριτικά, τα άκρα και τα πόδια του απολιθώματος S. parsonsi από τη Βαυαρία ήταν λιγότερο επιμήκη, επομένως το είδος ήταν πιθανώς καλύτερα προσαρμοσμένο να κολυμπά πιο κοντά στην ακτή, παρά εκατοντάδες μίλια μακριά στον ανοιχτό ωκεανό.

Αυτή η υπόθεση έχει νόημα λαμβάνοντας υπόψη την τοποθεσία όπου ανασκάφηκε το απολίθωμα, είπε ο Augustin στο CNN. Κατά τη διάρκεια της Ιουράσιας περιόδου, η σημερινή νότια Γερμανία ήταν ένα αρχιπέλαγος μικρών νησιών. Ο βιότοπος της S. parsonsi ήταν πιθανότατα ένα δίκτυο παράκτιων υφάλων και λιμνοθαλασσών. Οι χελώνες «ήταν πάντα λίγο πολύ κοντά στην ακτή», είπε ο Augustin.

Πολυάριθμα απολιθώματα από αυτά τα πλούσια και ποικίλα παράκτια οικοσυστήματα βρίσκονται σε κοιτάσματα λεπτόκοκκου ασβεστόλιθου γνωστά ως «plattenkalk» σε όλη τη νότια Γερμανία. Αυτός ο βράχος είναι γνωστός για τη διατήρηση απολιθωμάτων με εξαιρετική λεπτομέρεια, και το λατομείο όπου ανακαλύφθηκε η χελώνα έχει ήδη δώσει πολλά παραδείγματα θαλάσσιων ζώων και φυτών, καθώς και απολιθώματα επίγειων δεινοσαύρων και πτερόσαυρων.

Αλλά επειδή η τοποθεσία είναι σχετικά νέα, πολλά από αυτά τα απολιθώματα δεν έχουν ακόμη μελετηθεί και περιγραφεί επιστημονικά, και υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθουμε για τα μεμονωμένα είδη και τον παράκτιο βιότοπο όπου συνυπήρχαν εκατομμύρια χρόνια πριν, είπε ο Augustin.

«Ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για την ανακατασκευή του οικοσυστήματος στο σύνολό του για να δείξουμε την ποικιλομορφία - πώς λειτουργούσε και ποια διαφορετικά συστατικά των οικοσυστημάτων υπήρχαν κατά τη διάρκεια της ύστερης Ιουρασικής περιόδου», είπε ο Augustin.

Exquisitely preserved fossil of Jurassic sea turtle includes near-complete skull and limbs