Δύο χρόνια διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb: Οι 10 πιο εντυπωσιακές του φωτογραφίες

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb τέθηκε σε τροχιά μόλις πριν από δύο χρόνια, αλλά ήδη έχει αρχίσει να επαναπροσδιορίζει την άποψή μας για το πρώιμο Σύμπαν, δείχνοντάς μας γαλαξίες όπως ήταν μέχρι και 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Πολλοί από αυτούς είναι πιο φωτεινοί, πιο μεγάλοι και πιο ώριμοι από ό,τι πολλοί επιστήμονες θεωρούσαν δυνατό τόσο σύντομα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, η οποία συνέβη πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια.
Και δεν είναι μόνο η αποτελεσματικότητα με την οποία αυτοί οι πρώιμοι γαλαξίες μπόρεσαν να σχηματίσουν τα αστέρια τους που αποτέλεσε έκπληξη, αλλά και το μέγεθος των μαύρων τρυπών στο κέντρο τους που εντυπωσιάζει – για παράδειγμα, στον πυρήνα του Γαλαξία μας υπάρχει ένα «τέρας» που έχει τέσσερις δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας.
Όταν το James Webb εκτοξεύτηκε τα Χριστούγεννα του 2021, θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να έχει μπροστά του 10 χρόνια λειτουργίας. Το τηλεσκόπιο χρειάζεται τα δικά του καύσιμα για να διατηρήσει τη θέση του του σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίου χιλιομέτρων από τη Γη. Αλλά η πτήση του σε τροχιά με πύραυλο Ariane ήταν τόσο ακριβής, που εκτιμάται τώρα ότι έχει αποθέματα καυσίμων για 20 χρόνια ζωής, αν όχι περισσότερο.
Οι 10 φωτογραφίες που ξεχώρισε στη συνέχεια το BBC News είναι εκπληκτικές αν αναλογιστεί κανείς ότι η απεικόνιση δεν είναι καν η βασική λειτουργία του τηλεσκοπίου. Περισσότερο από το 70% του χρόνου του αφιερώνεται στη φασματοσκοπία, δηλαδή τη δειγματοληψία του φωτός από τα αντικείμενα και τον διαχωρισμό του στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Με αυτόν τον τρόπο ανακτώνται βασικές πληροφορίες σχετικά με τη χημεία, τη θερμοκρασία, την πυκνότητα και την ταχύτητα των υπό μελέτη στόχων.
«Θα μπορούσατε να σκεφτείτε το James Webb ως έναν γιγαντιαίο φασματογράφο που τραβάει περιστασιακά μια ωραία φωτογραφία», λέει χαρακτηριστικά o Δρ. Έρικ Σμιθ, επιστήμονας του προγράμματος James Webb στη NASA.

Το Νεφέλωμα του Ορίωνα: Η διάσημη αυτή περιοχή σχηματισμού άστρων μπορεί οριακά να φανεί με γυμνό μάτι ως μια κηλίδα στον ουρανό. Ένα διαστημόπλοιο που ταξιδεύει με ταχύτητα φωτός θα χρειαζόταν κάτι περισσότερο από τέσσερα χρόνια για να διασχίσει αυτό το τοπίο που απεικονίζει εδώ το Webb
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Τοξότης C: Το Webb κοιτάζει προς το κέντρο του γαλαξία μας, κοντά στο σημείο όπου υπάρχει η υπερμεγέθης μαύρη τρύπα Τοξότης Α*. Αυτή η περιοχή του διαστήματος περιέχει δεκάδες χιλιάδες αστέρια, συμπεριλαμβανομένων πολλών που γεννιούνται μέσα στις ροζ περιοχές της φωτογραφίας. Με κυανό χρώμα απεικονίζεται το διεγερμένο υδρογόνο
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
NGC 3256: Αυτό προκύπτει όταν δύο γαλαξίες συγκρούονται μεταξύ τους, ένα γεγονός που εκτιμάται ότι συνέβη πριν από περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια. Η σύγκρουση οδηγεί στο σχηματισμό νέων άστρων που στη συνέχεια φωτίζουν το αέριο και τη σκόνη γύρω τους
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Rho Ophiuchi: Αυτό το σύμπλεγμα νεφών είναι η κοντινότερη περιοχή σχηματισμού άστρων στη Γη και απέχει 400 έτη φωτός. Το αστέρι που φωτίζει τη λευκή κοιλότητα έχει ηλικία μόλις μερικών εκατομμυρίων ετών
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
HH212: Ένα αστέρι-μωρό, ηλικίας όχι μεγαλύτερης των 50.000 ετών, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1.300 ετών φωτός από τη Γη, εκτοξεύει τεράστιους πίδακες αερίων και από τους δύο πόλους τους. Η διάμετρος φτάνει τα 1,6 έτη φωτός
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Κρόνος: Ο διάσημος πλανήτης με τους δακτύλιους εμφανίζεται αρκετά σκοτεινός στο James Webb στη συγκεκριμένη εικόνα επειδή το μεθάνιο που περιέχει απορροφά έντονα το υπέρυθρο φως. Τρία από τα φεγγάρια του Κρόνου είναι ορατά στα αριστερά
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Το Νεφέλωμα του Καρκίνου: Το διάσημο υπόλειμμα υπερκαινοφανούς αστέρα που καταγράφηκε για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 1054, βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6.500 ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Ταύρου
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Αστρικό σμήνος IC 348: Αραχνοΰφαντα πέπλα αερίου και σκόνης ρέουν ανάμεσα σε ένα σμήνος φωτεινών αστέρων. Μέσα σε αυτό το σμήνος το Webb εντόπισε βρήκε τον μικρότερο γνωστό «καφέ νάνο», έναν «αποτυχημένο αστέρα» όπως αποκαλείται, με μάζα περίπου τρεις έως τέσσερις φορές μεγαλύτερη από του Δία
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
Κασσιόπη Α: Τα απομεινάρια ενός υπερκαινοφανή ή σουπερνόβαλ, δηλαδή ενός αστέρα που έχει εκραγή, εκτείνονται σε εύρος περίπου 15 ετών φωτός
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScI
M51: Ο Γαλαξίας της Δίνης είναι ορατός στον νυχτερινό ουρανό ακόμη και μόνο με κιάλια. Εδώ, το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που εκτοξεύτηκε ποτέ χρησιμοποιεί τις απίστευτες δυνατότητές του για να μελετήσει τους περίπλοκους σπειροειδείς βραχίονές του
Πηγή: NASA/ESA/CSA/ STScIΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το τηλεσκόπιο Webb έδειξε τον πλανήτη Ουρανό όπως δεν τον είχαμε δει ποτέ ξανά

Έναν πλανήτη με θερμοκρασία 1.000 βαθμών και σύννεφα από άμμο, ανακάλυψε το τηλεσκόπιο Webb

Τηλεσκόπιο Webb: Ο πιο μακρινός «σωσίας» του γαλαξία μας ανατρέπει τις μέχρι τώρα θεωρίες

Παραιτήθηκε από την Επιτροπή Σεισμικού Κινδύνου ο Άκης Τσελέντης
11:36
Αναπνευστικός Συγκυτιακός Ιός (RSV): Όλα όσα πρέπει να προσέχουμε – Οι ομάδες, στόχοι για εμβολιασμό
11:35
Ν. Υόρκη: Την απόσυρση των κατηγοριών κατά του δήμαρχου Ερικ Άνταμς ζήτησε το υπουργείο Δικαιοσύνης
11:31
Τουρκική κορβέτα παρενόχλησε ξανά ερευνητικά πλοία που εκτελούν εργασίες βόρεια της Κρήτης
11:21