ΚΟΣΜΟΣ

Με «δωμάτια πανικού» στα σχολεία απαντούν οι ΗΠΑ στις αιματηρές επιθέσεις

Με «δωμάτια πανικού» στα σχολεία απαντούν οι ΗΠΑ στις αιματηρές επιθέσεις
Πολίτες αποτίουν φόρο τιμής σε είσοδο του The Covenant School όπου έξι άτομα σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς AP Photo / John Amis

Μέγα ζητούμενο για τις ΗΠΑ αποτελεί η ασφάλεια των μαθητών στα σχολεία, που μετά τo μακελειό με τους έξι νεκρούς, στο Τενεσί, αναζητούν τους τρόπους για να εμποδίσουν τις αιματηρές επιθέσεις

Οι αμερικανικές αρχές συζητούν προτάσεις για τον έλεγχο των όπλων μέχρι θωρακισμένα δωμάτια πανικού στους χώρους του σχολείου για να καταφύγουν εκεί οι μαθητές σε περίπτωση πυροβολισμών.

Αναλυτικά οι προτάσεις που συζητώνται στις ΗΠΑ για την ασφάλεια των μαθητών στα σχολεία:

Απαγόρευση τουφεκιών εφόδου

Η αστυνομία της Νάσβιλ έκανε γνωστό χθες ότι η Όντρεϊ Χέιλ, που τη Δευτέρα σκότωσε έξι ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων τριών παιδιών, σε χριστιανικό ιδιωτικό σχολείο της πρωτεύουσας της πολιτείας Τενεσί, είχε στην κατοχή της επτά όπλα και παρακολουθείτο από γιατρό επειδή είχε ψυχολογικά προβλήματα, εκρηκτικό κοκτέιλ που βρισκόταν πίσω κι από άλλες τέτοιες τραγωδίες στις ΗΠΑ.

Τα δυο τουφέκια εφόδου και το πιστόλι που χρησιμοποιήθηκαν προχθές από την 28χρονη που έσπειρε τον θάνατο στο Covenant School, μικρό ιδιωτικό πρωτοβάθμιο σχολείο στο νότιο τμήμα της πολιτειακής πρωτεύουσας, είχαν αγοραστεί νόμιμα, όπως και το υπόλοιπο οπλοστάσιό της, διευκρίνισε ο αρχηγός της αστυνομίας της Νάσβιλ, ο Τζον Ντρέικ.

Η Όντρεϊ Χέιλ, η οποία είχε φοιτήσει στο σχολείο, έπεσε νεκρή από πυρά αστυνομικών μέσα σε συγκριτικά μικρό χρονικό διάστημα, αλλά αφού σκότωσε τρία παιδιά, δυο κορίτσια κι ένα αγόρι 8 ως 9 ετών, και τρεις εργαζόμενους, ανάμεσά τους τη διευθύντρια.

Για κάποιους, το γεγονός ότι τα όπλα της δράστιδος ήταν νόμιμα αγορασμένα επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα να καταργηθούν τα τουφέκια εφόδου, πολεμικά όπλα σχεδιασμένα για να επιφέρουν τον μέγιστο αριθμό θυμάτων, τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά σε μαζικές επιθέσεις.

Ο Δημοκρατικός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, ο οποίος επί μακρόν ζητούσε αυτή την απαγόρευση, επανέλαβε την Δευτέρα την έκκλησή του προς το Κογκρέσο να ψηφίσει τη σχετική νομοθεσία χωρίς καθυστερήσεις.

Στο Νάσβιλ κάποιοι συμφώνησαν μαζί του.

«Κουβαλάω όπλο μαζί μου τις περισσότερες ώρες, αλλά δεν χρειάζομαι τουφέκι εφόδου», λέει ο 44χρονος Τσαντ Μπέικερ στο AFP καθώς επισκέπτεται ένα αυτοσχέδιο μνήμα για τα θύματα της νέας αυτής επίθεσης.

Αλλά με την κάτω βουλή του Κογκρέσου, την Βουλή των Αντιπροσώπων, να βρίσκεται σε ρεπουμπλικανικά χέρια, η έκκλησή του μέχρι στιγμής δεν έχει εισακουστεί.

Οι Ρεπουμπλικανοί σε γενικές γραμμές υποστηρίζουν ότι ο έλεγχος των όπλων συνιστά παραβίαση του συνταγματικού δικαιώματος της οπλοκατοχής.

Ανιχνευτές μετάλλων και δωμάτια πανικού

Δεδομένου ότι δεν μπορούν να φρενάρουν τη διάδοση των όπλων - περισσότερα από 400 εκατομμύρια όπλα κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ - πολλά σχολεία ενισχύουν την ασφάλειά τους.

Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Εκπαίδευσης (NCES), το 97% των σχολείων ήδη ελέγχει την πρόσβαση στις κτιριακές του εγκαταστάσεις και το 57% στους εξωτερικούς χώρους του εκπαιδευτικού ιδρύματος.

Αλλά καθώς συνεχίζονται οι αιματηρές επιθέσεις κάποια εκπαιδευτικά ιδρύματα ενισχύουν και τις πανεπιστημιουπόλεις. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι στους New York Times έδειξε ότι τα σχολεία δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για την αύξηση της ασφάλειας κατά των πολύνεκρων επιθέσεων.

Οι ανιχνευτές μετάλλου έχουν μεγάλη ζήτηση. Σχεδόν το 15% των λυκείων και 10% των γυμνασίων είναι εξοπλισμένα με ανιχνευτές, σύμφωνα με το NCES.

Και κάθε τραγωδία οδηγεί σε νέα μέτρα: μετά το περιστατικό με τον εξάχρονο μαθητή που πυροβόλησε και τραυμάτισε τη δασκάλα του τον Ιανουάριο στη Βιρτζίνια, οι σχολικές αρχές στην κομητεία Νιούπορτ Νιούζ αποφάσισαν να εγκαταστήσουν ανιχνευτές μετάλλου σε όλα τα σχολικά κτίρια.

Πάνω από το 90% των σχολείων έχουν εγκαταστήσει και κάμερες παρακολούθησης, ενώ άλλα διαθέτουν σύστημα συναγερμού προηγμένης τεχνολογίας.

Κάποια σχολεία στο Αρκάνσας και στην Αλαμπάμα έχουν μάλιστα ξεκινήσει να εγκαθιστούν θωρακισμένα «δωμάτια πανικού», όπου οι μαθητές μπορούν να καταφύγουν σε περίπτωση ανεμοστρόβιλου ή πυροβολισμών.

Ειδικοί και γονείς συζητούν επί μακρόν τον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν στα παιδιά τέτοια μέτρα ασφαλείας.

Η 41χρονη Στέισι Γουίλφορντ, νοσηλεύτρια, η κόρη της οποίας πηγαίνει σε σχολείο πολύ κοντά σε εκείνο του Νάσβιλ όπου σημειώθηκε η τελευταία επίθεση, δήλωσε τη Δευτέρα ότι το εκπαιδευτικό ίδρυμα έστειλε μήνυμα στους γονείς ενημερώνοντάς τους ότι οι πόρτες των τάξεων θα κλειδώνουν πλέον στη διάρκεια των μαθημάτων.

«Μου είπε, 'μαμά θα φοβάμαι να πηγαίνω στην τουαλέτα του σχολείου μου», δήλωσε η Γουίλφορντ στο AFP αναφερόμενη στην κόρη της. «Πάει πολύ», σχολίασε η ίδια.

Οπλίζοντας το προσωπικό του σχολείου

Με κάθε νέα επίθεση σε παιδιά κάποιοι προασπιστές της οπλοφορίας προωθούν την πολύ αμφιλεγόμενη πρόταση να οπλοφορεί το προσωπικό του σχολείου με το αιτιολογικό ότι κάτι τέτοιο λειτουργεί αποτρεπτικά.

Ο Τσακ Τσάντγουικ, στέλεχος ασφαλείας στο Τέξας, εξέφρασε την απογοήτευσή του μιλώντας στο CBS για το ότι η ακαδημία του Νάσβιλ, όπως τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία, δεν διαθέτει ένοπλο φρουρό.

«Είναι σαν να μην θέλει το συμβούλιο όπλα στην πανεπιστημιούπολη και αυτό είναι ωραίο μέχρι να συμβεί κάτι», είπε.

Η ρεπουμπλικανή γερουσιαστής του Τενεσί, Μάρσα Μπλάκμπερν, πρότεινε την στρατολόγηση απόστρατων στρατιωτικών και αστυνομικών για να αξιοποιηθούν στα σχολεία όλης της χώρας.

Το λόμπι των όπλων «Κάτοχοι Όπλων της Αμερικής», το πήγε ακόμη παραπέρα: «Ένοπλοι εκπαιδευτικοί είναι 100% αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας!», ανακοίνωσε μετά την επίθεση στο Νάσβιλ.

Το 2019 η Φλόριντα ψήφισε ένα νομοσχέδιο που επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς της πολιτείας να οπλοφορούν μέσα στις τάξεις έπειτα από ένα ακόμη μακελειό σε σχολείο ένα χρόνο νωρίτερα.

Αυτοί που αντιτίθενται στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία έχουν προειδοποιήσει ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ένα αδικαιολόγητο βάρος για τους εκπαιδευτικούς, ότι η ύπαρξη περισσότερων όπλων στους σχολικούς χώρους αυξάνει τον κίνδυνο να πάθει κάποιος κάτι κακό και ότι δεν μπορεί να υπάρξει εγγύηση πως αυτό το μέτρο θα σταματούσε τους επίδοξους δράστες.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ