Τέσσερις Νιγηριανοί επιβίωσαν 14 ημέρες στο πηδάλιο πλοίου προτού διασωθούν στη Βραζιλία

Επέζησαν άλλες τέσσερις ημέρες, σύμφωνα με τον απολογισμό τους, πίνοντας το θαλασσινό νερό που έπεφτε λίγα μέτρα από κάτω τους, προτού διασωθούν από τη βραζιλιάνικη ομοσπονδιακή αστυνομία στο νοτιοανατολικό λιμάνι της Βιτόρια.

Το αξιοσημείωτο ταξίδι τους 3.500 μιλίων στον ωκεανό που αψηφά τον θάνατο υπογραμμίζει τα ρίσκα που είναι διατεθειμένοι να λάβουν ορισμένοι μετανάστες για μια καλύτερη ζωή.

«Ήταν μια τρομερή εμπειρία για μένα», είπε ο 38χρονος Thankgod Opemipo Matthew Yeye, ένας από τους τέσσερις Νιγηριανούς, σε μια συνέντευξη στο καταφύγιο εκκλησίας του Σάο Πάολο. «Στο πλοίο δεν είναι εύκολο. Έτρεμα, φοβόμουν. Αλλά είμαι εδώ».

Η ανακούφισή τους από τη διάσωσή τους έδωσε σύντομα τη θέση της στην έκπληξη.

Οι τέσσερις άνδρες είπαν ότι ήλπιζαν να φτάσουν στην Ευρώπη στο ταξίδι τους τον περασμένο μήνα και σοκαρίστηκαν όταν έμαθαν ότι στην πραγματικότητα είχαν βρεθεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στη Βραζιλία. Δύο από τους άνδρες επέστρεψαν στη Νιγηρία κατόπιν αιτήματός τους, ενώ ο Yeye και ο Roman Ebimene Friday, ένας 35χρονος από την πολιτεία Bayelsa, υπέβαλαν αίτηση για άσυλο στη Βραζιλία.

«Προσεύχομαι η κυβέρνηση της Βραζιλίας να με λυπηθεί», είπε ο Yeye, ο οποίος είχε ήδη προσπαθήσει να φύγει από τη Νιγηρία με πλοίο μια φορά στο παρελθόν, αλλά συνελήφθη από τις Αρχές εκεί.

Και οι δύο άνδρες δήλωσαν ότι οι οικονομικές δυσκολίες, η πολιτική αστάθεια και η εγκληματικότητα δεν τους είχαν αφήσει άλλη επιλογή από το να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους τη Νιγηρία. Η πολυπληθέστερη χώρα της Αφρικής έχει μακροχρόνια ζητήματα βίας και φτώχειας και οι απαγωγές είναι συνηθισμένες.

Ο Yeye, από την πολιτεία του Λάγκος, είπε ότι το αγρόκτημά του με φιστικέλαιο και φοινικέλαιο καταστράφηκε από τις πλημμύρες φέτος, αφήνοντας τον ίδιο και την οικογένειά του άστεγους. Ελπίζει ότι μπορούν τώρα να τον συνοδεύσουν στη Βραζιλία.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian, ο ίδιος είπε ότι το ταξίδι του στη Βραζιλία ξεκίνησε στις 27 Ιουνίου, όταν ένας φίλος του ψαράς τον οδήγησε μέχρι το καράβι Ken Wave με σημαία Λιβερίας, που ήταν αγκυροβολημένο στο Λάγκος και τον άφησε δίπλα στο πηδάλιο. Προς έκπληξή του, βρήκε τρεις άνδρες ήδη εκεί, να περιμένουν να αναχωρήσει το πλοίο. Όπως είπε ήταν τρομοκρατημένος. Δεν είχε συναντήσει ποτέ τους νέους του συντρόφους και φοβόταν ότι θα μπορούσαν να τον πετάξουν στη θάλασσα ανά πάσα στιγμή.

Μόλις το πλοίο απέπλευσε, ο Yeye είπε ότι οι τέσσερις άνδρες κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για να μην τους ανακαλύψει το πλήρωμα, για το οποίο επίσης φοβούνταν ότι μπορεί να τους πετούσαν στη θάλασσα.

«Ίσως αν σε πιάσουν να σε ρίξουν στο νερό. Έτσι μάθαμε να μην κάνουμε ποτέ θόρυβο», είπε.

Οι δύο βδομάδες κατά τις οποίες βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από τον Ατλαντικό Ωκεανό ήταν επικίνδυνες.

Για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να πέσουν στο νερό, ο Yeye είπε ότι οι άνδρες έστησαν ένα δίχτυ γύρω από το πηδάλιο και δέθηκαν σε αυτό με ένα σχοινί. Όταν κοίταζε κάτω, είπε ότι μπορούσε να δει «μεγάλα ψάρια όπως φάλαινες και καρχαρίες». Λόγω των περιορισμένων συνθηκών και του θορύβου του κινητήρα, ο ύπνος ήταν σπάνιος και επικίνδυνος. «Ήμουν πολύ χαρούμενος όταν σωθήκαμε», είπε.

Ο πατέρας Paolo Parise, ιερέας στο καταφύγιο του Σάο Πάολο, είπε ότι είχε συναντήσει άλλες περιπτώσεις λαθρεπιβατών, αλλά ποτέ τόσο επικίνδυνες. Το ταξίδι τους αποτελεί απόδειξη του τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, οι οποίοι αναζητούν να κάνουν μια νέα αρχή, είπε. «Οι άνθρωποι κάνουν αδιανόητα και επικίνδυνα πράγματα» ανέφερε χαρακτηριστικά.