Τι θα συνέβαινε αν χρησιμοποιούσαμε ένα πυροβόλο όπλο στο διάστημα

Αντ' αυτών, υπάρχει το κενό του διαστήματος, χωρίς ατμόσφαιρα και βαρύτητα στο μεγαλύτερο μέρος του. Οι δραστικές διαφορές στις συνθήκες μεταξύ της Γης και του διαστήματος εγείρουν διάφορα ερωτήματα. Θα λειτουργούσε το όπλο σε ένα περιβάλλον χωρίς αέρα; Θα αναφλεγόταν η πυρίτιδα χωρίς οξυγόνο για να την τροφοδοτήσει; Πώς θα ταξίδευε η σφαίρα όταν δεν υπάρχει ατμόσφαιρα; Και τι θα συνέβαινε σε εκείνον που πυροβολεί; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα περιλαμβάνουν τους νόμους της Φυσικής, καθώς και θεμελιώδεις αρχές της επιστήμης και της Μηχανικής — από τους νόμους της κίνησης του Νεύτωνα μέχρι το σχεδιασμό των σύγχρονων πυρομαχικών, αναφέρει το BGR.com.

Η βαλλιστική λειτουργεί διαφορετικά στο διάστημα

Δεν χρειάζεται να πάμε στο διάστημα και να πυροβολήσουμε με ένα όπλο για να δούμε τι θα συμβεί, καθώς η Φυσική έχει ήδη όλες τις απαντήσεις. Γνωρίζουμε ότι το όπλο θα λειτουργούσε, επειδή τα σύγχρονα φυσίγγια είναι αυτόνομα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φυσίγγι περιέχει μια σφαίρα, το καψούλι και το χημικό προωθητικό με το δικό του οξειδωτικό. Αυτός ο σχεδιασμός εξασφαλίζει ότι το όπλο δεν χρειάζεται ατμοσφαιρικό οξυγόνο και ότι το πάτημα της σκανδάλης στο διάστημα θα εξακολουθούσε να προκαλεί τη χημική αντίδραση και να προωθεί τη σφαίρα. Ωστόσο, μόλις απελευθερωθεί η σφαίρα, η πορεία της είναι πολύ διαφορετική στο διάστημα από ό,τι στη Γη. Εδώ, η αντίσταση του αέρα επιβραδύνει γρήγορα το βλήμα και η βαρύτητα της Γης το τραβά προς τα κάτω.

Χωρίς την αντίσταση του αέρα στο διάστημα, η σφαίρα θα συνέχιζε ατέλειωτα την πορεία της, αλλάζοντάς την μόνο αν περνούσε κοντά από τη βαρυτική έλξη ενός πλανήτη ή κάποιου άλλου ουράνιου σώματος.

Ωστόσο, η σφαίρα δεν θα ήταν το μόνο πράγμα που θα κινούνταν μετά την πυροδότηση ενός όπλου στο διάστημα. Ο άνθρωπος που πυροβόλησε θα ένιωθε πολύ μεγαλύτερη ανάκρουση από ό,τι στη Γη. Σύμφωνα με τον τρίτο νόμο του Νεύτωνα («οι δυνάμεις που ασκούνται από την αλληλεπίδραση δύο είναι πάντα ίσες κατά το μέτρο και αντίθετες κατά την φορά»), χωρίς αντίσταση από το έδαφος και τον αέρα, εκείνος θα ωθούταν προς τα πίσω και θα παρασυρόταν ατέλειωτα στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη της σφαίρας.

Είναι απίθανο μια σφαίρα να χτυπήσει κάτι στο διάστημα

Παρόλο που η σφαίρα θα συνέχιζε να ταξιδεύει χωρίς να επιβραδύνεται, οι πιθανότητες να χτυπήσει κάτι (εκτός αν ο άνθρωπος σημάδευε ένα συγκεκριμένο ουράνιο σώμα ή δορυφόρο με το οποίο είχε οπτική επαφή) είναι αστρονομικά χαμηλές. Το διάστημα είναι τόσο μεγάλο που οι αστρονόμοι έπρεπε να επινοήσουν μια νέα μονάδα μέτρησης των διαστημικών αποστάσεων — την αστρονομική μονάδα — για να μετρήσουν την τεράστια απόσταση μεταξύ των ουράνιων σωμάτων. Ένα μικροσκοπικό βλήμα, όπως μια σφαίρα, δεν έχει σχεδόν καμία πιθανότητα να συγκρουστεί με πλανήτες, φεγγάρια ή διαστημικά σκάφη.

• Διαβάστε ακόμη:
  Τι θα πάθει το ανθρώπινο σώμα αν μπει σε μαύρη τρύπα στο διάστημα

Η συνεχής επέκταση του Σύμπαντος κάνει το σενάριο ακόμα πιο ακραίο. Οι γαλαξίες απομακρύνονται σταθερά ο ένας από τον άλλο καθώς το ίδιο το διάστημα επεκτείνεται. Σε τεράστιες χρονικές κλίμακες, αυτή η επέκταση σημαίνει ότι αν πυροβολούσαμε με ένα όπλο στα βάθη του διαγαλαξιακού χώρου, η σφαίρα μας δεν θα έχανε απλώς τον στόχο της, αλλά ο στόχος θα μπορούσε επίσης να απομακρυνθεί από αυτήν. Έτσι, ενώ η σφαίρα θα ταξίδευε θεωρητικά για πάντα, οι πιθανότητες να χτυπήσει κάτι σημαντικό είναι σχεδόν μηδενικές. Θα γινόταν ένα ακόμη θραύσμα ύλης που θα περιπλανιόταν ατέλειωτα στο διάστημα.