Τα χριστουγεννιάτικα ποτά με συναδέλφους κάνουν καλό στην υγεία, υποστηρίζει μελέτη

Νέα έρευνα ομάδας επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο St Andrews στη Σκωτία δείχνει μια άμεση σχέση μεταξύ κοινωνικής απομόνωσης και γνωστικής έκπτωσης, ανεξάρτητα από το αν τα άτομα θεωρούσαν τον εαυτό τους μοναχικό, αναφέρει ο Independent. Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι οι κοινωνικές συναναστροφές, όπως τα χριστουγεννιάτικα ποτά και οι οικογενειακές συγκεντρώσεις, ενισχύουν όχι μόνο την ψυχική, αλλά και τη γνωστική υγεία.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journals of Gerontology, Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, ανέλυσε δεδομένα από 137.000 τεστ γνωστικών λειτουργιών που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2004–2018 σε περισσότερα από 30.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μείωση της κοινωνικής απομόνωσης λειτουργεί προστατευτικά απέναντι στη γνωστική έκπτωση σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και ανεξαρτήτως φύλου.

Παράλληλα, η έρευνα ανέδειξε ότι, παρότι η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά συχνά θεωρούνται συνδεδεμένες, η κοινωνική επαφή μπορεί να ενισχύσει τη γνωστική λειτουργία ακόμη και όταν το άτομο δεν είναι μοναχικό.

Η ερευνητική ομάδα σημειώνει ότι η γνωστική έκπτωση στην τρίτη ηλικία συνδέεται συχνότερα με τη νόσο Αλτσχάιμερ ή συναφείς μορφές άνοιας. Σήμερα εκτιμάται ότι 982.000 άνθρωποι ζουν με άνοια στο Ηνωμένο Βασίλειο, αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί σε 1,4 εκατομμύρια έως το 2040, σύμφωνα με την Alzheimer’s Society.

«Προτεραιότητα η τακτική κοινωνική επαφή»

Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, η Δρ. Jo Hale από το Πανεπιστήμιο St Andrews, δήλωσε ότι την περίοδο των γιορτών πολλοί συνειδητοποιούν τη σημασία του να βρίσκονται κοντά σε φίλους και οικογένεια. Όπως ανέφερε, από τις παγανιστικές χειμερινές γιορτές έως τις κλασικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες, η κοινωνική συναναστροφή παρουσιάζεται ως ωφέλιμη για την ψυχική υγεία, με την έρευνα να δείχνει ότι είναι εξίσου κρίσιμη και για τη γνωστική υγεία.

«Η εξεύρεση τρόπων για τη διασφάλιση τακτικής κοινωνικής επαφής για τους ηλικιωμένους θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα δημόσιας υγείας», τόνισε.

Τα ευρήματα έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενη έρευνα του Πανεπιστημίου του Νιουκάσλ, σύμφωνα με την οποία η κοινωνική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ευθραυστότητας αργότερα στη ζωή. Συγκεκριμένα, όσοι παρουσίαζαν υψηλότερο επίπεδο κοινωνικής συμμετοχής στην αρχή της μελέτης είχαν 31% χαμηλότερο κίνδυνο ευθραυστότητας, ενώ όσοι αύξησαν την κοινωνική τους δραστηριότητα μέσα σε διάστημα οκτώ ετών εμφάνισαν μείωση του κινδύνου κατά 23%.