Χόγουορθ: Το κινηματογραφικό χωριό που στοιχειώνεται από το πνεύμα των αδελφών Μπροντέ

Δεν υπάρχει καλύτερη εποχή από τον Οκτώβριο για να γνωρίσει κανείς το Χόγουορθ, το μικρό, μαγευτικό χωριό του Γιόρκσαϊρ που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει μέσα από τις σελίδες της βικτωριανής λογοτεχνίας. Οι λιθόστρωτοι δρόμοι, τα πέτρινα σπίτια και οι ανεμοδαρμένες πεδιάδες που το περιβάλλουν δημιουργούν μια σχεδόν μεταφυσική ατμόσφαιρα – σαν να βρίσκεσαι αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, περιτριγυρισμένος μόνο από τα ίδια τοπία που ενέπνευσαν την Έμιλι Μπροντέ να γράψει το αριστούργημά της Ανεμοδαρμένα Ύψη.

Το Χόγουορθ είναι στενά συνδεδεμένο με τις αδελφές Μπροντέ – την Σαρλότ, την Έμιλι και την Ανν – οι οποίες έζησαν και δημιούργησαν εκεί μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας, όπως τα Τζέιν Έιρ και Ο Ένοικος του Γουάιλντφελ Χολ. Το παλιό πρεσβυτέριο όπου μεγάλωσαν λειτουργεί σήμερα ως μουσείο, επιτρέποντας στους επισκέπτες να μπουν κυριολεκτικά στο χώρο όπου γεννήθηκαν αυτά τα αθάνατα έργα.

Ένα φυσικό σκηνικό για τον κινηματογράφο

Η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του χωριού δεν πέρασε απαρατήρητη από τον κινηματογράφο. Το Χόγουορθ έχει φιλοξενήσει γυρίσματα για πολλές παραγωγές, όπως η τηλεταινία «To Walk Invisible», που αφηγείται τη ζωή των Μπροντέ, αλλά και διάφορες εκδοχές του «Ανεμοδαρμένα Ύψη», συμπεριλαμβανομένης της βουβής ταινίας του 1920 και της εμβληματικής εκδοχής του 1992 με τους Ζιλιέτ Μπινός και Ρέιφ Φάινς.

Ακόμη και η Κιθ & Γουόρθ Βάλεϊ Ρέιλγουεϊ —η παλιά ατμομηχανή του χωριού— έχει γίνει γνωστή μέσα από σειρές όπως το Peaky Blinders, ενώ οι γραφικοί δρόμοι του Χόγουορθ εμφανίζονται και στο The Railway Children, μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες της βρετανικής παιδικής φιλμογραφίας.

Από τα «Ανεμοδαρμένα Ύψη» στο «Wild Child»

Πέρα από το λογοτεχνικό του παρελθόν, το Χόγουορθ έχει πρωταγωνιστήσει και σε πιο σύγχρονες παραγωγές. Η νεανική κομεντί «Wild Child» (2008) περιλαμβάνει σκηνές που γυρίστηκαν στο χωριό, ενώ το «Rita, Sue and Bob Too», μια ωμή και σαρκαστική απεικόνιση της εργατικής τάξης της δεκαετίας του ’80, κατέγραψε μια αξέχαστη σκηνή καβγά ακριβώς στον κεντρικό δρόμο του Χόγουορθ.

Αυτή η μίξη μεταξύ παλιού και νέου, ρομαντικού και ρεαλιστικού, είναι που κάνει το χωριό μοναδικό κινηματογραφικό προορισμό. Όπως σημειώνουν σκηνοθέτες, «το Χόγουορθ δεν χρειάζεται σκηνικά· είναι ήδη σκηνικό από μόνο του».

Το πνεύμα της έμπνευσης και τα φαντάσματα των Μπροντέ

Η ατμόσφαιρα του χωριού έχει εμπνεύσει όχι μόνο κινηματογραφιστές αλλά και καλλιτέχνες κάθε είδους. Η Πάτι Σμιθ, για παράδειγμα, έχει επισκεφθεί το σχολείο όπου δίδασκαν οι αδελφές Μπροντέ και έχει μιλήσει για το «πνευματικό ρίγος» που ένιωσε εκεί, περιγράφοντας τη Σαρλότ Μπροντέ ως «μια ψυχή που έγραψε εν μέσω της παγωνιάς, τροφοδοτούμενη μόνο από τη φλόγα της φαντασίας της».

Πράγματι, όποιος περπατήσει ανάμεσα στα στενά καλντερίμια και κοιτάξει τα αγέρωχα βουνά γύρω, νιώθει πως το χωριό είναι ακόμη ζωντανό από τη δημιουργική τους ενέργεια — ένα μέρος όπου οι ιστορίες συνεχίζουν να ψιθυρίζονται από τον άνεμο.

Το Χόγουορθ δεν είναι απλώς ένας προορισμός· είναι μια εμπειρία.
Μια ζωντανή ανάμνηση της βρετανικής λογοτεχνίας, μια σκηνή που συνεχίζει να μαγεύει το φακό και μια υπενθύμιση ότι η αληθινή δημιουργικότητα δεν πεθαίνει ποτέ — απλώς αλλάζει μορφή, όπως η ομίχλη που καλύπτει κάθε βράδυ τα υψίπεδα του Γιόρκσαϊρ.