«The Witcher» χωρίς τον Χένρι Κάβιλ: Ενα θεαματικό έπος σε παρακμή

Στο επίκεντρο της ιστορίας παραμένει η ανορθόδοξη «οικογένεια» του σύμπαντος: ο Geralt, η μάγισσα Yennefer και η Ciri. Η τελευταία βρίσκεται απομονωμένη και χαμένη μέσα σε έναν σκληρό κόσμο, παίρνοντας νέο όνομα και εντασσόμενη σε ομάδα ληστών, ενώ οι δύο προστάτες της προσπαθούν να τη βρουν και να την προστατεύσουν από όσους επιδιώκουν τις μαγικές δυνάμεις της. Παράλληλα, σκοτεινές δυνάμεις και πολιτικές συγκρούσεις εξακολουθούν να απειλούν τον κόσμο του Continent.

Η αφήγηση παραμένει πολύπλοκη, γεμάτη παράλληλες πλοκές, νέους χαρακτήρες και αναφορές στο πλούσιο λογοτεχνικό και gaming υλικό. Ωστόσο, η πολυπλοκότητα δεν καταφέρνει πάντα να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον, καθώς η σειρά παλεύει να βρει ξανά τον τόνο και το βάθος που είχε στις πρώτες της σεζόν. Η παραγωγή εξακολουθεί να προσφέρει θεαματικές μάχες και εντυπωσιακά πλάσματα, αλλά συχνά μοιάζει περισσότερο στιλιζαρισμένη παρά αυθεντικά σκοτεινή.

Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι αναμφίβολα ο νέος Geralt. Ο Liam Hemsworth καταβάλλει προσπάθεια, αλλά η σύγκριση με τον Cavill – ο οποίος είχε αγκαλιάσει τον ρόλο και το σύμπαν του Sapkowski με αφοσίωση – είναι αναπόφευκτη. Η παρουσία του Hemsworth είναι πιο ήπια, λιγότερο επιβλητική, και παρότι έχει τον χρόνο να εξελιχθεί, η «σκιά» του προκατόχου του παραμένει μεγάλη.

Χωρίς τον Cavill, οι αδυναμίες στον ρυθμό, στο σενάριο και στις ερμηνείες γίνονται πιο εμφανείς. Το The Witcher δείχνει κουρασμένο, σαν να βαδίζει μηχανικά προς το τέλος του. Και με το Netflix να έχει ήδη προαναγγείλει ότι η επόμενη σεζόν θα είναι η τελευταία, αυτή η μεταβατική περίοδος μοιάζει περισσότερο με αναγκαστικό βήμα παρά με πραγματική ανανέωση.

Παρά τις αδυναμίες του, ο τέταρτος κύκλος διατηρεί αρκετά στοιχεία για να κρατήσει τους πιστούς fans: μαγεία, βία, ίντριγκα και μια ιστορία που πλησιάζει στο φινάλε της. Όμως η σειρά έχει πλέον χάσει μεγάλο μέρος της γοητείας που την καθιέρωσε ως βασικό φανταστικό έπος της streaming εποχής.

Συμπέρασμα: Μια σεζόν που λειτουργεί περισσότερο ως προετοιμασία για το τέλος παρά ως δυναμική συνέχεια. Το The Witcher συνεχίζει την πορεία του, αλλά χωρίς τον Henry Cavill, η λάμψη του έχει ξεκάθαρα μειωθεί.