ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Δέκα λάθη που κάνουν οι ταινίες με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη

Δέκα λάθη που κάνουν οι ταινίες με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη

Σκηνή από την ταινία «Terminator Salvation» του 2009

Columbia Pictures

Kαθώς η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) κάνει τεράστια άλματα προόδου στον πραγματικό κόσμο, γίνεται όλο και πιο σαφής ο λάθος τρόπος με τον οποίο τη διαχειρίστηκαν σεναριακά μέχρι τώρα οι κινηματογραφικές ταινίες.

Ρομπότ με συναισθήματα ή υπολογιστές που δημιουργούν άλλους πιο προηγμένους υπολογιστές συναντάμε κατά κόρον στις ταινίες, ιδίως στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, αλλά τα σενάρια αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αληθινή τεχνητή νοημοσύνη. Ας δούμε 10 λάθη που κάνουν οι ταινίες με θέμα το ΑΙ, όπως τα επισημαίνει η κινηματογραφική ιστοσελίδα ScreenRant.

10. Πόσο γρήγορα εξελίσσεται το ΑΙ

Στις ταινίες βλέπουμε ρομπότ να δημιουργούνται σε κάποιο εργαστήριο υψηλής τεχνολογίας, με το ένα μοντέλο μετά το άλλο να αποτυγχάνει να επιτύχει τεχνητή νοημοσύνη. Στη συνέχεια, σχεδόν μονομιάς, γίνεται μια σημαντική ανακάλυψη και δημιουργείται ένα λειτουργικό ρομπότ AI. Στην πραγματικότητα, όμως, η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα μοντέλο μάθησης, που αντλεί πληροφορίες από αλλού. Έχει μια απότομη καμπύλη μάθησης, καθώς στην αρχή προοδεύει αργά αλλά από ένα σημείο και πέρα ο ρυθμός ανάπτυξης είναι εκθετικός. Ωστόσο, το ΑΙ σε έναν υπολογιστή, που σαρώνει ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης για να μάθει, δεν είναι τόσο συναρπαστικό ή ελκυστικό όσο ένα ανθρωποειδές ρομπότ που μαθαίνει αργά μέσα από προσωπικές αλληλεπιδράσεις με ανθρώπους. Η τεχνητή νοημοσύνη στις ταινίες είναι πιο κουλ, αλλά η μάθηση και η εξέλιξή της παρουσιάζονται λανθασμένα.

EX-MACHINA.jpg

Η Αλίσια Βικάντερ στην ταινία «Ex Machina»

Universal Pictures

9. Η ανάπτυξη συναίσθησης

Σε έναν κινηματογραφόφιλο οι λέξεις τεχνητή νοημοσύνη είναι πιθανό να φέρουν στο μυαλό εικόνες ενός πολύπλοκου και εξελιγμένου ρομπότ που αναλογίζεται την ίδια του την ύπαρξη. Όμως ένα ρομπότ ή ένας υπολογιστής δεν μπορεί απλά να αποκτήσει συναίσθηση. Ανεξάρτητα από το πόσο έξυπνο είναι το γλωσσικό μοντέλο, παραμένει μια απομίμηση, που συγκεντρώνει πληροφορίες από άλλες πηγές και παράγει ένα συνονθύλευμα λέξεων που μπορεί να φαίνεται πρωτότυπο, αλλά είναι αποτέλεσμα έξυπνων υπολογισμών και μάθησης.

HER.jpg

Ο Χοακίν Φίνιξ σε σκηνή από την ταινία «Her»

Warner Bros. Pictures

8. ΑΙ με συναισθήματα

Ορισμένες ταινίες φτάνουν στο σημείο να προσπαθούν να δώσουν στα ρομπότ τους ψυχή ή κάποιου είδους συναισθηματική ικανότητα, όπου ερωτεύονται τους ανθρώπινους χρήστες, όπως στην ταινία «Her» (Δικός της), ή λυπούνται για τη δουλειά τους, όπως το T-800 στο «Terminator: Dark Fate» (Εξολοθρευτής: Σκοτεινό Πεπρωμένο). Τίποτα από αυτά δεν ισχύει, καθώς τα συναισθήματα δεν εμφανίζονται οργανικά στις μηχανές ούτε μπορούν να ενσωματωθούν σε αυτές.

7. ΑΙ που χρησιμοποιεί τους ανθρώπους

Κάθε τεχνητή νοημοσύνη που έχει δημιουργηθεί μέχρι σήμερα εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό και δεν μπορεί να κινηθεί εκτός των παραμέτρων της. Π.χ. το AI πρόγραμμα που δημιουργεί εικόνες βασισμένο σε ανθρώπινες εντολές, μπορεί να κάνει μόνο αυτό. Στις ταινίες, η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τον σκοπό της και αρχίζει να χρησιμοποιεί τους ανθρώπους που τη δημιούργησαν για δικούς της σκοπούς. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό ή δυνατό, καθώς τα προγράμματα ΑΙ είναι πολύ περιορισμένα για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τους ανθρώπους, ενώ δεν έχουν καν «δικούς τους» σκοπούς.

AI-1.jpg

Ο Χάλεϊ Τζόελ Όσμεντ στην ταινία «A.I.: Τεχνητή Νοημοσύνη»

Warner Bros. Pictures

6. ΑΙ που λαχταρά να γίνει άνθρωπος

Στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ με το εύστοχο όνομα «A.I. Artificial Intelligence» του 2001, ο νεαρός Ντέιβιντ ονειρεύεται να γίνει ένα πραγματικό αγόρι. Ωστόσο, ένα ρομπότ που λαχταρά να γίνει άνθρωπος δεν έχει κανένα λογικό νόημα. Σε ένα επίπεδο, ένα ρομπότ δεν έχει τη συναισθηματική ικανότητα να νοσταλγήσει, αλλά σε ένα άλλο επίπεδο, κανένα ρομπότ δεν θα επιθυμούσε να γίνει λιγότερο πρακτικό και ικανό να εκτελεί τα προβλεπόμενα καθήκοντά του. Τα ρομπότ δεν σκέφτονται και δεν συμπεριφέρονται όπως οι άνθρωποι, όπως ακριβώς τα ζώα συμπεριφέρονται διαφορετικά από τους ανθρώπους.

BICENTENNIAL-MAN.jpg

Ο Ρόμπιν Ουίλιαμς ως ρομπότ που θέλει να γίνει άνθρωπος στην ταινία «Bicentennial Man»

Columbia Tri Star Film

5. ΑΙ που γίνεται άνθρωπος

Στην κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρουσα ταινία «Bicentennial Man» (Ο Άνθρωπος των Δύο Αιώνων), ένα ανδροειδές αποφασίζει να γίνει άνθρωπος. Φτάνει να βιώνει συναισθήματα και να αντικαθιστά μηχανικά με οργανικά μέρη προκειμένου να το πετύχει. Όμως δεν υπάρχει περίπτωση ένα ρομπότ να γίνει ξαφνικά άνθρωπος, ακόμα κι αν «φορέσει» οστά και δέρμα. Είναι αδύνατο να μεταφορτώσουμε έναν εγκέφαλο σε έναν υπολογιστή, πόσο μάλλον να μεταφορτώσουμε έναν υπολογιστή σε έναν εγκέφαλο.

4. AI από έναν μοναδικό δημιουργό

Σε πολλές ταινίες, υπάρχει ένα άτομο που προβάλλεται ως ο πατέρας (ή η μητέρα) της τεχνητής νοημοσύνης – για παράδειγμα στο «I, Robot» (Εγώ, το Ρομπότ), είναι ο Δρ. Άλφρεντ Λάνινγκ. Αλλά η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός δημιουργού. Σήμερα, το ΑΙ συνδέεται συχνά με τις εταιρείες που το δημιουργούν, όπως η OpenAI, λόγω του γεγονότος ότι χρειάζονται πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι για να δημιουργήσουν οποιοδήποτε πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης.

I-ROBOT.jpg

Σκηνή από την ταινία «I, Robot»

20th Century Fox

3. Προβλήματα τροφοδότησης/αποθήκευσης

Επί του παρόντος, η αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης είναι μία από τις πιο εξαντλητικές και απαιτητικές λειτουργίες για οποιονδήποτε υπολογιστή. Το ΑΙ χρησιμοποιεί μεγάλη ποσότητα ενέργειας και απαιτεί τεράστιες δυνατότητες αποθήκευσης. Ωστόσο, οι ταινίες δημιουργούν ανεξάρτητα, πλήρως λειτουργικά ΑΙ που κυκλοφορούν σε ανθρωποειδές σώμα. Αυτά τα ρομπότ δεν επαναφορτίζονται ποτέ και φαίνεται να έχουν πρόσβαση σε ατελείωτες ποσότητες ενέργειας και αποθηκευτικού χώρου χωρίς να προσφέρεται καμία σχετική εξήγηση.

2. ΑΙ πολλαπλών χρήσεων

Λόγω της απίστευτης απαιτητικότητας σε πόρους, τα πραγματικά προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης συχνά κατασκευάζονται με έναν και μόνο σκοπό ανά περίπτωση. Είτε πρόκειται για τη δημιουργία εικόνων, την πρόβλεψη του καιρού, την αγορά και πώληση μετοχών ή τη διεξαγωγή μιας συνομιλίας που μοιάζει με ανθρώπινη, το ΑΙ απαιτεί έντονο προγραμματισμό για να λειτουργήσει. Στις ταινίες τα προγράμματα που συνθέτουν την τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται πως μπορούν να αγνοηθούν, να αλλάξουν και να προσαρμοστούν κατά βούληση αν το ρομπότ αποφασίσει να κάνει κάτι διαφορετικό. Ωστόσο, οι υπολογιστές δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς άκαμπτες δομές και κανόνες.

ULTRON.jpg

O Ultron της ταινίας «Avengers: Age of Ultron», κλασικό παράδειγμα τεχνητής νοημοσύνης που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο

Walt Disney Studios

1. Το «κακό» ΑΙ που θέλει να κατακτήσει τον κόσμο

Σε ταινίες όπως οι «Avengers: Age of Ultron» (Εκδικητές: Η Εποχή του Ultron), «The Terminator» (Ο Εξολοθρευτής) ή «Blade Runner», η τεχνητή νοημοσύνη βλέπει την ανθρώπινη συμπεριφορά και αποφασίζει να υποκινήσει μια εξέγερση των μηχανών εναντίον των ανθρώπων. Πρόκειται για AI που αποκτά συνείδηση, βλέπει τα ιστορικά αρχεία, μαθαίνει για τη βιαιότητα των ανθρώπων και την ευθραυστότητα της ζωής και αποφασίζει να εξοντώσει εκείνους που δεν δέχονται τα αιτήματά του. Ενώ έχουμε παραδείγματα από chatbots που μπορούν να μιλήσουν άσχημα, για να γίνει ένα ρομπότ κακό και να αποφασίσει να εξοντώσει τους ανθρώπους, η τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από ό,τι υπάρχει σήμερα.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ