ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

«Βγαίνει αυτή η φούστα;» Το ντουέτο της Τίνα Τέρνερ και του Μικ Τζάγκερ που ηλέκτρισε το Live Aid

«Βγαίνει αυτή η φούστα;» Το ντουέτο της Τίνα Τέρνερ και του Μικ Τζάγκερ που ηλέκτρισε το Live Aid

Η Τίνα Τέρνερ και ο Μικ Τζάγκερ

AP Photo/Rusty Kennedy

«Καλά, πού είναι η Τίνα;»: Με αυτή την εισαγωγή από τον Μικ Τζάγκερ και υπό τον ρυθμό των τυμπάνων, η Τίνα Τέρνερ εμφανίζεται στη σκηνή του Live Aid τον Ιούλιο του 1985, για να δώσει με τον  φρόντμαν των Rolling Stones ένα από τα πιο ηλεκτρισμένα σόου όλων των εποχών.

Το θρυλικό ντουέτο, με εμφανή χημεία πάνω στη σκηνή ερμήνευσε τα «State of Shock» και «It's Only Rock 'n' Roll (But I Like It)» στο τελευταίο εκ των οποίων ο Τζάγκερ βγάζει το πουκάμισό του για να αλλάξει κοστούμι στη μέση του τραγουδιού και βγάζει τη φούστα της Τέρνερ.

Η ίδια είχε μιλήσει για τη στιγμή αυτά στα απομνημονεύματά της «My Love Story» το 2018, όπως αναφέρει το CNNi.

«Ο Μικ και εγώ δεν θα μπορούσαμε ποτέ να στεκόμαστε απλώς και να τραγουδάμε. Τότε δεν θα ήμασταν εμείς. Έπρεπε να κάνουμε κάτι» είχε αφηγηθεί η Τέρνερ.

«Με κοίταξε. Φορούσα ένα στενό μαύρο δερμάτινο τοπ και μία φούστα και άρχισε να βλέπω μια άτακτη ιδέα να σχηματίζεται στο μυαλό του» πρόσθεσε, για να συμπληρώσει «Βγαίνει αυτή η φούστα; - ρώτησε πονηρά. «Τι;»: Ήταν η έκπληκτη απάντησή μου».

Ο Τζάγκερ της είπε επισήμως: «Θα σου βγάλω τη φούστα».

«Τον ρώτησα γιατί, αλλά ήταν πολύ αργά για να το συζητήσουμε, ο Μικ είχε ήδη αποφασίσει να το κάνει» θυμόταν.

Οι Τζάγκερ και Τέρνερ ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους στο Live Aid περπατώντας σε αντίθετες κατευθύνσεις, ενώ το συγκρότημα συνέχιζε να παίζει. «Ευχαριστώ, Τίνα», είπε ο Τζάγκερ στο μικρόφωνό του.

Mick Jagger, Tina Turner

Η Τίνα Τέρνερ και ο Μικ Τζάγκερ

AP

Η θεατρική εμφάνισή τους, το φλερτ την ώρα της συναυλίας, που παρόλα αυτά ήταν απόρροια της στενής τους φιλίας και ο τρόπος με τον οποίο οι φωνές τους ενώθηκαν ενθουσίασαν το κοινό που παρακολούθησε το Live Aid, την φιλανθρωπική συναυλία που σκοπό είχε να συγκεντρωθούν χρήματα για τον λιμό στην Αιθιοποία.

Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το ντουέτο αυτό παραμένει ένα από τα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της συναυλίας, με την εμφάνισή τους να αποτελεί μία υπενθύμιση της εποχής κατά την οποία ο κόσμος μπορούσε να ενωθεί για τη μουσική και την αλληλεγγύη.