Record Digging: Οι Queens Of The Stone Age επανέρχονται πιο heavy από ποτέ

Ο Joshua Homme πέρασε δύσκολα χρόνια. Σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς, τα προβλήματα του frontman των Queens of the Stone Age έχουν σκορπιστεί στον μουσικό τύπο μέσα από φήμες και συνεντεύξεις.

Ο διάσημος τραγουδιστής και κιθαρίστας υποβλήθηκε πρόσφατα σε χειρουργική επέμβαση μετά από διάγνωση καρκίνου· έχει θρηνήσει πολλούς στενούς φίλους, συμπεριλαμβανομένου του πρώην συμπαίκτη του Mark Lanegan.

«Αυτά ήταν τα πιο σκοτεινά τέσσερα χρόνια της ζωής μου», είπε πρόσφατα ο Homme στο Revolver, μια παραδοχή που εξανθρωπίζει έναν ροκ σταρ που έχει παίξει εδώ και καιρό με πολλές bad boy περσόνες.

Οι QOTSA δεν έχουν αλλάξει πολύ μέσα στα χρόνια, αλλά μετά από μια μακρά αδράνεια και προσωπικές διαμάχες των μελών, είναι ενθαρρυντικό να τους ακούς να κάνουν ακόμα τόσο «σωστό» θόρυβο.

Στο «In Times New Roman…», οι QOTSA προκαλούν την αδυσώπητη θλίψη του να νιώθεις ότι ο δικός σου κόσμος καταρρέει και στις πιο δυνατές στιγμές τους, μεταφέρουν τόσο την εσωτερική καταστροφή όσο και το μακρόσυρτο σύρσιμο τους από την κόλαση.

Ο Homme πέρασε δύσκολα την τελευταία πενταετία της ζωής του και αυτό φαίνεται στους στίχους του «In Times New Roman…». Απώλεια, θλίψη, απογοήτευση, εξάντληση, συναισθηματική κατάρρευση. Όλα, συστατικά που τελικά φτιάχνουν ένα καλό άλμπουμ. Ίσως ακούγεται περίεργο, αλλά όμως ένα έργο τέχνης κρύβει πίσω του πολύ πόνο και αγωνία.

Οι μελωδικές γραμμές του άλμπουμ είναι παντού και ουσιαστικά στήνουν το ύφος του άλμπουμ. Η αντίθεση που δημιουργείται από τους σκοτεινούς στίχους και την υπερβολικά μελωδική μουσική είναι εξαιρετική και είναι μάλλον το σήμα κατατεθέν της μπάντας.

Ο ήχος του «In Times New Roman…» μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί σαν κλασικό ροκ αλλά την ίδια στιγμή τα πιο μοντέρνα περάσματα και γυρίσματα είναι έκδηλα σε όλο το δίσκο. Η φωνή του Homme είναι πιο μεστή και σταθερή από ποτέ και οι στίχοι είναι πραγματικά ένα απόσταγμα από μία πολύ δύσκολη πενταετία που πέρασε.

Αν κάτι συνδυάζει αυτός ο δίσκος είναι σκληρό ήχο αλλά ταυτόχρονα και ψυχεδέλεια, στίχους που αντικατοπτρίζουν τις δυσκολίες της ζωής, τον πόνο μιας χαμένης ψυχής, την αγωνία της μοναξιάς, χωρίς όμως να βουλιάζουν στην ανία της θλίψης. Ένας δίσκος που αξίζει να ακούσεις και να σιγοτραγουδήσεις μαζί του.