ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η Βασιλική Τρουφάκου εξηγεί γιατί οι ηθοποιοί κάνουν ένα από τα πιο απαιτητικά επαγγέλματα

Το CNN Greece βρέθηκε με την Βασιλική Τρουφάκου και η ίδια μας έλυσε πολλές απορίες σχετικά με το Famagusta, την παράσταση της με την Νένα Μεντή, τη γνώμη της για τους νέους ηθοποιούς αλλά και τον κόσμο των ηθοποιών στην Ελλάδα. Photos/Video: Νίκος Ραζής

Η τέχνη του ηθοποιού δεν είναι εύκολη και πολλές φορές μπορεί να γίνει κάτι παραπάνω από βάρος για τον ίδιο τον ηθοποιό. Για να μπορέσεις να παίξεις έναν δυνατό και δύσκολο ρόλο πρέπει να αφιερωθείς ψυχή και σώμα.

Η Βασιλική Τρουφάκου ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για να μπει στο πετσί του ρόλου της, γνωρίζει το επάγγελμα του ηθοποιού όσο τα ίδια της τα χέρια. Κι αυτό την καθιστά μία από τις σημαντικότερες γυναίκες ηθοποιούς της γενιάς της.

Το CNN Greece βρέθηκε με την Βασιλική Τρουφάκου και η ίδια μας έλυσε πολλές απορίες σχετικά με το Famagusta, την παράσταση της με την Νένα Μεντή, τη γνώμη της για τους νέους ηθοποιούς αλλά και τον κόσμο των ηθοποιών στην Ελλάδα.

«Σχεδόν μου φαίνεται περίεργο όταν οι συνάδελφοι λένε πως πήγαν σε κάποια θεατρική ομάδα στα είκοσι τους. Εγώ ήξερα από πάντα πως ήταν το μόνο πράγμα που ήθελα να κάνω. Το ήθελα από πολύ μικρή, τόσο μικρή που δεν θυμάμαι». Photo: Νίκος Ραζής

Με τη νέα της εμφάνιση στην τηλεοπτική σειρά Famagusta βάζει νέα όρια στις ερμηνείες της, μία γυναίκα που ξέρει να επιβιώνει χωρίς όμως να χάνει ίχνος από την ευαισθησία της κι αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει και πάνω στο σανίδι.

Η παράσταση «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» συνεχίζει να παίζεται με τεράστια επιτυχία και προσέλευση κόσμου στο θέατρο.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη με τη Βασιλική Τρουφάκου:

Πόσο καιρό ασχολείσαι με το θέατρο και την ηθοποιία; Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για να το κάνεις;

Βασιλική Τρουφάκου: Ασχολούμαι με το θέατρο όλη την ενήλικη ζωή μου. Το όνειρο μου να το κάνω ήταν από παιδάκι αλλά δεν έχω ιδέα πως προέκυψε ακριβώς. Δεν ξέρω πώς μου φυτεύτηκε αυτή η ιδέα, όσο και να το έχω σκεφτεί δεν μπορώ να βρω ακριβώς τη στιγμή που έγινε. Σχεδόν μου φαίνεται περίεργο όταν οι συνάδελφοι λένε πως πήγαν σε κάποια θεατρική ομάδα στα είκοσι τους. Εγώ ήξερα από πάντα πως ήταν το μόνο πράγμα που ήθελα να κάνω. Το ήθελα από πολύ μικρή, τόσο μικρή που δεν θυμάμαι. Η δουλειά αυτή προσφέρει απογοητεύσεις, αμφισβητήσεις και στεναχώριες, αλλά ποτέ δεν ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Ποτέ δεν κλονίστηκε η πίστη στην ηθοποιία.

Photo: Νίκος Ραζής

Τι είναι αυτό που σε δυσκολεύει συνήθως πάνω στη σκηνή ή μπροστά από την κάμερα;

Βασιλική Τρουφάκου: Δύο πράγματα συνήθως σε δυσκολεύουν σε αυτή τη δουλειά, μιας και αυτό το επάγγελμα είναι ένα σύνολο από κείμενα, ιδέες, εμπειρίες, σχέσεις, φως, σκοτάδι, αντίσταση στη ρουτίνα. Το πρώτο πράγμα που μπορεί να με δυσκολέψει είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι (γέλια) και οι συνθήκες του επαγγέλματος που είναι πολύ αντίξοες, στο όρια των δυνάμεων σου. Το δύσκολο με την δραματική τέχνη είναι πως βρίσκει κανείς συνήθως «υψηλές» θερμοκρασίες γύρω του αλλά και μέσα του. Κάθε παράσταση είναι σαν μία γέννα, υπάρχει σύλληψη, η κύηση και ο τοκετός. Κι αυτό πρέπει να γίνει κάθε βράδυ, σε κάθε αυλαία. Πρέπει να ξέρεις πως ο κάθε συνάδελφος σου κουβαλάει μέσα του πράγματα που μπορεί να μην σου αρέσουν. Πάντως το επάγγελμα αυτό είναι και η ίδια σου η οικογένεια τελικά, πρέπει να πορευτείς με αυτό. Εδώ δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, δεν μπορείς να λείψεις ποτέ από μία παράσταση, γιατί αν λείψεις κανείς δεν θα πάρει μεροκάματο, κανείς δεν θα δουλέψει στο θέατρο. Ουσιαστικά ένας ηθοποιός δεν έχει ποτέ άδεια. Ακόμη κι αν κάτι πολύ κακό σου συμβεί, δεν μπορείς να λείψεις από το σανίδι. Κι όταν λένε πως «όλες οι δουλειές τα έχουν αυτά», εγώ δεν συμφωνώ, από μία κανονική δουλειά μπορείς να πάρεις άδεια, από το θέατρο όχι. Η δουλειά του ηθοποιού έχει μία εξωπραγματική σκληρότητα. Ακούγεται λίγο σαν έπαρση αλλά είναι αλήθεια. Ταυτόχρονα η δουλειά του ηθοποιού είναι συναρπαστική αλλά και απάνθρωπη. Κάτι που είναι εντελώς κόντρα με τον άνθρωπο. Μπορεί να πονάς αλλά να πρέπει να γελάσεις.

Πως βλέπεις τους νέους ηθοποιούς που βγαίνουν τώρα στο θέατρο ή στην τηλεόραση; Είσαι αισιόδοξη;

Βασιλική Τρουφάκου: Το κακό είναι πως δεν μπορείς να πεις πως το επάγγελμα του ηθοποιού μπορεί να στηρίξει τόσο κόσμο που βγαίνει σήμερα. Είναι πολύ δύσκολο και οι ηθοποιοί που βγαίνουν τώρα είναι πραγματικά πάρα πολλοί. Δεν υπάρχει πλέον ούτε αποκατάσταση αλλά ούτε και προοπτική στο επάγγελμα του ηθοποιού. Τη μία σεζόν έχεις μία επιτυχία αλλά την άλλη σεζόν δεν έχεις καν δουλειά. Είναι περίεργο. Υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα. Είναι πολύ δύσκολα πλέον τα πράγματα για τους νέους ηθοποιούς, αλλά από την άλλη δεν έχεις δικαίωμα να τους αποθαρρύνεις. Κι εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου πως έκανα τα πάντα, ακόμη κι αν μου λέγανε να βάλω βραστά αυγά κάτω από τις μασχάλες μου θα το έκανα. Το σώμα μου άντεχε. Τώρα αυτό δεν ξέρω καν αν είναι σωστό σαν μέτρο έτσι; Σίγουρα όμως τους συμπονώ. Αυτό που θα τους έλεγα είναι να το κάνουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, γιατί το αγαπάνε τόσο πολύ που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτή τη δουλειά, αλλιώς ας κάνουν κάτι άλλο, τόσα επαγγέλματα υπάρχουν άλλωστε.

«Το δύσκολο με την δραματική τέχνη είναι πως βρίσκει κανείς συνήθως «υψηλές» θερμοκρασίες γύρω του αλλά και μέσα του. Κάθε παράσταση είναι σαν μία γέννα, υπάρχει σύλληψη, η κύηση και ο τοκετός. Κι αυτό πρέπει να γίνει κάθε βράδυ, σε κάθε αυλαία». Photo: Νίκος Ραζής

Πιστεύεις πως η δραματική τέχνη είναι ψυχοθεραπεία;

Βασιλική Τρουφάκου: Όχι βέβαια. Αν δεν έχεις λύσει κάποια βασικά πράγματα μέσα σου, μπορεί να σε κάνει χειρότερα, να σε δέσει κόμπο. Δεν είναι ψυχοθεραπεία με τίποτα το επάγγελμα του ηθοποιού και όποιος το πιστεύει αυτό είναι λίγο επικίνδυνή σαν αντίληψη. Ο ηθοποιός είναι ένα επάγγελμα που πρέπει να το κάνεις γιατί σε κάνει να νιώθεις καλά. Η τέχνη δεν είναι ψυχοθεραπεία. Πρέπει κανείς να ξέρει ακριβώς τι κάνει πάνω στη σκηνή ή μπροστά από την κάμερα. Είναι κάτι πολύ τεχνικό. Δεν είναι τυχαίο πως πολλές σχολές, όπως το Conservatoire στο Παρίσι δεν δέχεται άτομα που είναι κάτω από 21, πρέπει να έχεις ζήσει κάποια πράγματα πρώτα, πρέπει να έχεις λύσει βασικά θέματα για να μπεις και να κάνεις τον ηθοποιό. Εγώ έφαγα τα μούτρα μου μιας και το έκανα από πολύ μικρή. Έχει σημασία να πατάς καλά στα πόδια σου.

Προτιμάς θέατρο, τηλεόραση ή σινεμά;

Βασιλική Τρουφάκου: Αγαπώ και την καταγραφή, μιας και η τηλεόραση πλέον είναι το ίδιο καλή με το σινεμά. Βλέπεις τι γίνεται με τις σειρές, πόσο μπροστά έχουν πάει πλέον. Αγαπώ όμως το θέατρο γιατί έχει ένα πλουραλισμό στους ρόλους, κάτι πιο ενδιαφέρον που μπορεί να συμβεί στους ρόλους. Λίγο η τηλεόραση καμιά φορά να είναι πιο περιορισμένη σε θέματα και ερμηνείες. Αλλά αυτό αλλάζει. Αργά, αλλά αλλάζει. Τα θέματα στην ελληνική τηλεόραση είναι λίγο πιο συντηρητικά, καμία σχέση με το εξωτερικό που βλέπεις πως κάνουν πολύ προχωρημένα σενάρια. Αυτό αλλάζει, όπως είπα, όμως. Σέβομαι την τιμιότητα της καταγραφής που προσφέρει η τηλεόραση και το σινεμά. Στο θέατρο αυτό δεν υπάρχει, εκεί είσαι έρμαιο στο τι θα σου πει ο άλλος από κάτω.

«Πρέπει κανείς να ξέρει ακριβώς τι κάνει πάνω στη σκηνή ή μπροστά από την κάμερα. Είναι κάτι πολύ τεχνικό. Δεν είναι τυχαίο πως πολλές σχολές, όπως το Conservatoire στο Παρίσι δεν δέχεται άτομα που είναι κάτω από 21, πρέπει να έχεις ζήσει κάποια πράγματα πρώτα, πρέπει να έχεις λύσει βασικά θέματα για να μπεις και να κάνεις τον ηθοποιό. Εγώ έφαγα τα μούτρα μου μιας και το έκανα από πολύ μικρή. Έχει σημασία να πατάς καλά στα πόδια σου». Photo: Νίκος Ραζής

Τι νέο θα δούμε από εσένα το 2024;

Βασιλική Τρουφάκου: Είναι το νέο σίριαλ Famagusta που ξεκίνησε τώρα στο MEGA, αυτό θα προβάλλεται κάθε εβδομάδα, το κεντρικό θέμα είναι στην Κύπρο, 50 χρόνια από την εισβολή των Τούρκων, ένα χαμένο παιδί και διαπραγματεύεται όλο αυτό το συλλογικό τραύμα του κυπριακού λαού. Μία ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό και κυρίως για τους Κυπρίους. Η παράσταση μας «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» συνεχίζεται κανονικά και έχει τεράστια επιτυχία και γενικά βλέπουμε τι άλλο θα προκύψει.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης