Πώς το πιο διάσημο άγαλμα του Μιχαήλ Άγγελου διατηρείται καθαρό - Η χρονοβόρα διαδικασία

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο υπέροχα έργα στην ιστορία της γλυπτικής, αλλά σύμφωνα με τον διευθυντή της γκαλερί Accademia της Φλωρεντίας, το ξεσκόνισμά του είναι σαν να καθαρίζεις ένα ολόκληρο μπάνιο.

«Ξέρεις όταν καθαρίζεις ένα μπάνιο, καθαρίζεις και νομίζεις ότι έχεις κάνει εξαιρετική δουλειά, αλλά μετά εντοπίζεις λίγη σκόνη και αναρωτιέσαι "από πού προήλθε;"» είπε η Eleonora Pucci συντηρήτρια της Galleria dell'Accademia di Firenze. «Έτσι είναι. Η σκόνη είναι παντού».

Μία φορά κάθε δύο μήνες, η συντηρήτρια της Galleria dell'Accademia di Firenze, Eleonora Pucci, σκαρφαλώνει στη σκαλωσιά που έχει συναρμολογηθεί γύρω από το άγαλμα ύψους 5,17 μέτρων και αρχίζει να ξεσκονίζει τις μαρμάρινες κλειδώσεις και τους τέλεια τονισμένους μύες του Δαβίδ, χρησιμοποιώντας ηλεκτρική σκούπα, λεπτές βούρτσες και πανιά.

• Διαβάστε επίσης: Ο Kurt Cobain ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε για πάντα την μουσική ιστορία

«Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός για να μην πλησιάσεις πολύ, αλλά να είσαι αρκετά κοντά για να μπορείς να ξεσκονίσεις», είπε η Pucci.

Το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς, που διαρκεί τουλάχιστον μισή μέρα, είναι να ξεσκονίσει και να ξαραχνιάσει τις μπούκλες του Δαβίδ. Η ηλεκτρική σκούπα, με τις βούρτσες με τις μαλακές τρίχες διαφόρων μεγεθών, χρησιμοποιούνται σε αυτή την εργασία.

H Pucci τραβάει φωτογραφίες του αγάλματος για να ελέγξει για σημάδια ρωγμών ή αλλαγές στη μορφή του. «Μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Δαβίδ είναι καλά στην υγεία του και το ξεσκόνισμα χρειάζεται επίσης για να διασφαλιστεί ότι αυτό θα συνεχιστεί» είπε η Pucci.

Το άγαλμα, που απεικονίζει τον βιβλικό ήρωα οπλισμένο με πέτρες και σφεντόνα, σμιλεύτηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο μεταξύ 1501 και 1504. Με παραγγελία της Opera del Duomo και αρχικά προοριζόταν να τοποθετηθεί στην οροφή του καθεδρικού ναού της Φλωρεντίας.

Αλλά αφού ο Μιχαήλ Άγγελος παρουσίασε το αριστούργημά του, αποφασίστηκε ότι ο Δαβίδ ήταν πολύ τέλειος για τον καθεδρικό ναό και έτσι τοποθετήθηκε μπροστά από το Palazzo della Signoria, όπου παρέμεινε μέχρι το 1873 όταν μεταφέρθηκε σε αυτό που αργότερα θα γινόταν η Accademia για να το προστατεύσουν είναι από κάποια ζημιά.